ਸਲੋਕ ਮ: ੧ ॥

Salok Ma 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਨਾਨਕਾ ਜੇ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

Saram Dhharam Dhue Naanaka Jae Dhhan Palai Pae ||

Modesty and righteousness both, O Nanak, are qualities of those who are blessed with true wealth.

ਸੋ ਧਨੁ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨ ਕਾਂਢੀਐ ਜਿਤੁ ਸਿਰਿ ਚੋਟਾਂ ਖਾਇ ॥

So Dhhan Mithra N Kandteeai Jith Sir Chottan Khae ||

Do not refer to that wealth as your friend, which leads you to get your head beaten.

ਜਿਨ ਕੈ ਪਲੈ ਧਨੁ ਵਸੈ ਤਿਨ ਕਾ ਨਾਉ ਫਕੀਰ ॥

Jin Kai Palai Dhhan Vasai Thin Ka Nao Fakeer ||

Those who possess only this worldly wealth are known as paupers.

ਜਿਨ੍‍ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤੂ ਵਸਹਿ ਤੇ ਨਰ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥

Jinh Kai Hiradhai Thoo Vasehi Thae Nar Gunee Geheer ||1||

But those, within whose hearts You dwell, O Lord - those people are oceans of virtue. ||1||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Dhhanasaree Mehala 3 ||

Dhanaasaree, Third Mehl:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥

Har Nam Dhhan Niramal Ath Apara ||

The wealth of the Lord's Name is immaculate, and absolutely infinite.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

Gur Kai Sabadh Bharae Bhanddara ||

The Word of the Guru's Shabad is over-flowing with treasure.

ਨਾਮ ਧਨ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਸਭ ਬਿਖੁ ਜਾਣੁ ॥

Nam Dhhan Bin Hor Sabh Bikh Jan ||

Know that, except for the wealth of the Name, all other wealth is poison.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਲੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥

Maeia Mohi Jalai Abhiman ||1||

The egotistical people are burning in their attachment to Maya. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਕੋਇ ॥

Guramukh Har Ras Chakhai Koe ||

How rare is that Gurmukh who tastes the sublime essence of the Lord.

ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

This Sadha Anandh Hovai Dhin Rathee Poorai Bhag Parapath Hoe || Rehao ||

He is always in bliss, day and night; through perfect good destiny, he obtains the Name. ||Pause||

ਸਬਦੁ ਦੀਪਕੁ ਵਰਤੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥

Sabadh Dheepak Varathai Thihu Loe ||

The Word of the Shabad is a lamp, illuminating the three worlds.

ਜੋ ਚਾਖੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

Jo Chakhai So Niramal Hoe ||

One who tastes it, becomes immaculate.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਧੋਇ ॥

Niramal Nam Houmai Mal Dhhoe ||

The immaculate Naam, the Name of the Lord, washes off the filth of ego.

ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

Sachee Bhagath Sadha Sukh Hoe ||2||

True devotional worship brings lasting peace. ||2||

ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਲੋਗੁ ॥

Jin Har Ras Chakhia So Har Jan Log ||

One who tastes the sublime essence of the Lord is the Lord's humble servant.

ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ॥

This Sadha Harakh Nahee Kadhae Sog ||

He is forever happy; he is never sad.

ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਅਵਰਾ ਮੁਕਤੁ ਕਰਾਵੈ ॥

Ap Mukath Avara Mukath Karavai ||

He himself is liberated, and he liberates others as well.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਹਰਿ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥

Har Nam Japai Har Thae Sukh Pavai ||3||

He chants the Lord's Name, and through the Lord, he finds peace. ||3||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭ ਮੁਈ ਬਿਲਲਾਇ ॥

Bin Sathigur Sabh Muee Bilalae ||

Without the True Guru, everyone dies, crying out in pain.

ਅਨਦਿਨੁ ਦਾਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥

Anadhin Dhajhehi Sath N Pae ||

Night and day, they burn, and find no peace.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ॥

Sathigur Milai Sabh Thrisan Bujhaeae ||

But meeting the True Guru, all thirst is quenched.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥

Naanak Nam Santh Sukh Paeae ||4||2||

O Nanak, through the Naam, one finds peace and tranquility. ||4||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਹਰਿ ਪਾਸਹੁ ਦੇਵਾਇਆ ॥

Har Dhhan Rathan Javaeharee So Gur Har Dhhan Har Pasahu Dhaevaeia ||

The wealth of the Lord is a jewel, a gem; the Guru has caused the Lord to grant that wealth of the Lord.

ਜੇ ਕਿਸੈ ਕਿਹੁ ਦਿਸਿ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਮੰਗਿ ਲਏ ਅਕੈ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਦੇਵਾਏ ਏਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੋਰਿ ਕੀਤੈ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ਵੰਡਾਇਆ ॥

Jae Kisai Kihu Dhis Avai Tha Koee Kihu Mang Leae Akai Koee Kihu Dhaevaeae Eaehu Har Dhhan Jor Keethai Kisai Nal N Jae Vanddaeia ||

If someone sees something, he may ask for it; or, someone may cause it to be given to him. But no one can take a share of this wealth of the Lord by force.

ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਲਾਏ ਤਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਵੰਡ ਹਥਿ ਆਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

Jis No Sathigur Nal Har Saradhha Laeae This Har Dhhan Kee Vandd Hathh Avai Jis No Karathai Dhhur Likh Paeia ||

He alone obtains a share of the wealth of the Lord, who is blessed by the Creator with faith and devotion to the True Guru, according to his pre-ordained destiny.

ਇਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕਾ ਕੋਈ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਖਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੈ ਸੀਵ ਬੰਨੈ ਰੋਲੁ ਨਾਹੀ ਜੇ ਕੋ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਰੇ ਤਿਸ ਕਾ ਮੁਹੁ ਹਰਿ ਚਹੁ ਕੁੰਡਾ ਵਿਚਿ ਕਾਲਾ ਕਰਾਇਆ ॥

Eis Har Dhhan Ka Koee Sareek Nahee Kisai Ka Khath Nahee Kisai Kai Seev Bannai Rol Nahee Jae Ko Har Dhhan Kee Bakheelee Karae This Ka Muhu Har Chahu Kundda Vich Kala Karaeia ||

No one is a share-holder in this wealth of the Lord, and no one owns any of it. It has no boundaries or borders to be disputed. If anyone speaks ill of the wealth of the Lord, his face will be blackened in the four directions.

ਹਰਿ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਲਿ ਕਿਸੈ ਜੋਰੁ ਬਖੀਲੀ ਨ ਚਲਈ ਦਿਹੁ ਦਿਹੁ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥੯॥

Har Kae Dhithae Nal Kisai Jor Bakheelee N Chalee Dhihu Dhihu Nith Nith Charrai Savaeia ||9||

No one's power or slander can prevail against the gifts of the Lord; day by day they continually, continuously increase. ||9||