ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

Sarag Mehala 5 ||

Saarang, Fifth Mehl:

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਭ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ਘਰੀ ॥

Bin Prabh Rehan N Jae Gharee ||

Without God, I cannot survive, even for an instant.

ਸਰਬ ਸੂਖ ਤਾਹੂ ਕੈ ਪੂਰਨ ਜਾ ਕੈ ਸੁਖੁ ਹੈ ਹਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sarab Sookh Thahoo Kai Pooran Ja Kai Sukh Hai Haree ||1|| Rehao ||

One who finds joy in the Lord finds total peace and perfection. ||1||Pause||

ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਪ੍ਰਾਨ ਜੀਵਨ ਧਨ ਸਿਮਰਤ ਅਨਦ ਘਨਾ ॥

Mangal Roop Pran Jeevan Dhhan Simarath Anadh Ghana ||

God is the Embodiment of bliss, the Breath of Life and Wealth; remembering Him in meditation, I am blessed with absolute bliss.

ਵਡ ਸਮਰਥੁ ਸਦਾ ਸਦ ਸੰਗੇ ਗੁਨ ਰਸਨਾ ਕਵਨ ਭਨਾ ॥੧॥

Vadd Samarathh Sadha Sadh Sangae Gun Rasana Kavan Bhana ||1||

He is utterly All-powerful, with me forever and ever; what tongue can utter His Glorious Praises? ||1||

ਥਾਨ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਮਾਨ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸੁਨਨ ਕਹਨਹਾਰੇ ॥

Thhan Pavithra Man Pavithra Pavithr Sunan Kehaneharae ||

His Place is sacred, and His Glory is sacred; sacred are those who listen and speak of Him.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤੇ ਭਵਨ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਜਾ ਮਹਿ ਸੰਤ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾ ਰੇ ॥੨॥੩੨॥੫੫॥

Kahu Naanak Thae Bhavan Pavithra Ja Mehi Santh Thumharae ||2||32||55||

Says Nanak, that dwelling is sacred, in which Your Saints live. ||2||32||55||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਹਰਿ ਤੇਰੀ ਸਭ ਕਰਹਿ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਫਾਥੇ ਕਾਢਿਆ ॥

Har Thaeree Sabh Karehi Ousathath Jin Fathhae Kadtia ||

Lord, everyone sings Your Praises. You have freed us from bondage.

ਹਰਿ ਤੁਧਨੋ ਕਰਹਿ ਸਭ ਨਮਸਕਾਰੁ ਜਿਨਿ ਪਾਪੈ ਤੇ ਰਾਖਿਆ ॥

Har Thudhhano Karehi Sabh Namasakar Jin Papai Thae Rakhia ||

Lord, everyone bows in reverence to You. You have saved us from our sinful ways.

ਹਰਿ ਨਿਮਾਣਿਆ ਤੂੰ ਮਾਣੁ ਹਰਿ ਡਾਢੀ ਹੂੰ ਤੂੰ ਡਾਢਿਆ ॥

Har Nimania Thoon Man Har Ddadtee Hoon Thoon Ddadtia ||

Lord, You are the Honor of the dishonored. Lord, You are the Strongest of the strong.

ਹਰਿ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਏ ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਸਾਧਿਆ ॥

Har Ahankareea Mar Nivaeae Manamukh Moorr Sadhhia ||

The Lord beats down the egocentrics and corrects the foolish, self-willed manmukhs.

ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥਿਆ ॥੧੭॥

Har Bhagatha Dhaee Vaddiaee Gareeb Anathhia ||17||

The Lord bestows glorious greatness on His devotees, the poor, and the lost souls. ||17||

ਪਉੜੀ ਮ: ੫ ॥

Pourree Ma 5 ||

Pauree, Fifth Mehl:

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਾ ਰਾਖਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਕਿਆ ਪਾਪੀ ਕਰੀਐ ॥

Bhagath Janan Ka Rakha Har Ap Hai Kia Papee Kareeai ||

The Lord Himself is the Protector of His devotees; what can the sinner do to them?

ਗੁਮਾਨੁ ਕਰਹਿ ਮੂੜ ਗੁਮਾਨੀਆ ਵਿਸੁ ਖਾਧੀ ਮਰੀਐ ॥

Guman Karehi Moorr Gumaneea Vis Khadhhee Mareeai ||

The proud fool acts in pride, and eating his own poison, he dies.

ਆਇ ਲਗੇ ਨੀ ਦਿਹ ਥੋੜੜੇ ਜਿਉ ਪਕਾ ਖੇਤੁ ਲੁਣੀਐ ॥

Ae Lagae Nee Dhih Thhorrarrae Jio Paka Khaeth Luneeai ||

His few days have come to an end, and he is cut down like the crop at harvest.

ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਵੇਹੋ ਭਣੀਐ ॥

Jaehae Karam Kamavadhae Thaevaeho Bhaneeai ||

According to one's actions, so is one spoken of.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਾ ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਹੈ ਸਭਨਾ ਦਾ ਧਣੀਐ ॥੩੦॥

Jan Naanak Ka Khasam Vadda Hai Sabhana Dha Dhhaneeai ||30||

Glorious and great is the Lord and Master of servant Nanak; He is the Master of all. ||30||