ਸਲੋਕੁ ਮ: ੧ ॥

Salok Ma 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥

Dhukh Dharoo Sukh Rog Bhaeia Ja Sukh Tham N Hoee ||

Suffering is the medicine, and pleasure the disease, because where there is pleasure, there is no desire for God.

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥

Thoon Karatha Karana Mai Nahee Ja Ho Karee N Hoee ||1||

You are the Creator Lord; I can do nothing. Even if I try, nothing happens. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥

Baliharee Kudharath Vasia ||

I am a sacrifice to Your almighty creative power which is pervading everywhere.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Thaera Anth N Jaee Lakhia ||1|| Rehao ||

Your limits cannot be known. ||1||Pause||

ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥

Jath Mehi Joth Joth Mehi Jatha Akal Kala Bharapoor Rehia ||

Your Light is in Your creatures, and Your creatures are in Your Light; Your almighty power is pervading everywhere.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲ੍‍ਉਿ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥

Thoon Sacha Sahib Sifath Sualiho Jin Keethee So Par Paeia ||

You are the True Lord and Master; Your Praise is so beautiful. One who sings it, is carried across.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥

Kahu Naanak Karathae Keea Batha Jo Kishh Karana S Kar Rehia ||2||

Nanak speaks the stories of the Creator Lord; whatever He is to do, He does. ||2||