ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Thilang Mehala 1 ||

Tilang, First Mehl:

ਜੈਸੀ ਮੈ ਆਵੈ ਖਸਮ ਕੀ ਬਾਣੀ ਤੈਸੜਾ ਕਰੀ ਗਿਆਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥

Jaisee Mai Avai Khasam Kee Banee Thaisarra Karee Gian Vae Lalo ||

As the Word of the Forgiving Lord comes to me, so do I express it, O Lalo.

ਪਾਪ ਕੀ ਜੰ ਲੈ ਕਾਬਲਹੁ ਧਾਇਆ ਜੋਰੀ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥

Pap Kee Jannj Lai Kabalahu Dhhaeia Joree Mangai Dhan Vae Lalo ||

Bringing the marriage party of sin, Babar has invaded from Kaabul, demanding our land as his wedding gift, O Lalo.

ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਛਪਿ ਖਲੋਏ ਕੂੜੁ ਫਿਰੈ ਪਰਧਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥

Saram Dhharam Dhue Shhap Khaloeae Koorr Firai Paradhhan Vae Lalo ||

Modesty and righteousness both have vanished, and falsehood struts around like a leader, O Lalo.

ਕਾਜੀਆ ਬਾਮਣਾ ਕੀ ਗਲ ਥਕੀ ਅਗਦੁ ਪੜੈ ਸੈਤਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥

Kajeea Bamana Kee Gal Thhakee Agadh Parrai Saithan Vae Lalo ||

The Qazis and the Brahmins have lost their roles, and Satan now conducts the marriage rites, O Lalo.

ਮੁਸਲਮਾਨੀਆ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਕਸਟ ਮਹਿ ਕਰਹਿ ਖੁਦਾਇ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥

Musalamaneea Parrehi Kathaeba Kasatt Mehi Karehi Khudhae Vae Lalo ||

The Muslim women read the Koran, and in their misery, they call upon God, O Lalo.

ਜਾਤਿ ਸਨਾਤੀ ਹੋਰਿ ਹਿਦਵਾਣੀਆ ਏਹਿ ਭੀ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥

Jath Sanathee Hor Hidhavaneea Eaehi Bhee Laekhai Lae Vae Lalo ||

The Hindu women of high social status, and others of lowly status as well, are put into the same category, O Lalo.

ਖੂਨ ਕੇ ਸੋਹਿਲੇ ਗਾਵੀਅਹਿ ਨਾਨਕ ਰਤੁ ਕਾ ਕੁੰਗੂ ਪਾਇ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥੧॥

Khoon Kae Sohilae Gaveeahi Naanak Rath Ka Kungoo Pae Vae Lalo ||1||

The wedding songs of murder are sung, O Nanak, and blood is sprinkled instead of saffron, O Lalo. ||1||

ਸਾਹਿਬ ਕੇ ਗੁਣ ਨਾਨਕੁ ਗਾਵੈ ਮਾਸ ਪੁਰੀ ਵਿਚਿ ਆਖੁ ਮਸੋਲਾ ॥

Sahib Kae Gun Naanak Gavai Mas Puree Vich Akh Masola ||

Nanak sings the Glorious Praises of the Lord and Master in the city of corpses, and voices this account.

ਸਚਾ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਤਪਾਵਸੁ ਸਚੜਾ ਨਿਆਉ ਕਰੇਗੁ ਮਸੋਲਾ ॥

Sacha So Sahib Sach Thapavas Sacharra Niao Karaeg Masola ||

The Lord and Master is True, and True is His justice. He issues His Commands according to His judgement.

ਕਾਇਆ ਕਪੜੁ ਟੁਕੁ ਟੁਕੁ ਹੋਸੀ ਹਿਦੁਸਤਾਨੁ ਸਮਾਲਸੀ ਬੋਲਾ ॥

Kaeia Kaparr Ttuk Ttuk Hosee Hidhusathan Samalasee Bola ||

The body-fabric will be torn apart into shreds, and then India will remember these words.

ਆਵਨਿ ਅਠਤਰੈ ਜਾਨਿ ਸਤਾਨਵੈ ਹੋਰੁ ਭੀ ਉਠਸੀ ਮਰਦ ਕਾ ਚੇਲਾ ॥

Avan Athatharai Jan Sathanavai Hor Bhee Outhasee Maradh Ka Chaela ||

Coming in seventy-eight (1521 A.D.), they will depart in ninety-seven (1540 A.D.), and then another disciple of man will rise up.

ਸਚ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਸਚੁ ਸੁਣਾਇਸੀ ਸਚ ਕੀ ਬੇਲਾ ॥੨॥੩॥੫॥

Sach Kee Banee Naanak Akhai Sach Sunaeisee Sach Kee Baela ||2||3||5||

Nanak speaks the Word of Truth; he proclaims the Truth at this, the right time. ||2||3||5||