ਕਲਿਜੁਗ ਕੀ ਸੁਧ ਸਾਧਨਾ ਕਰਮ ਕਿਰਤ ਕੀ ਚਲੈ ਨ ਕਾਈ॥

Kalijug Kee Sudhh Sadhhana Karam Kirath Kee Chalai N Kaee||

Now listen to the discipline of kaliyug wherein nobody cares for the rituals.

ਬਿਨਾਂ ਭਜਨ ਭਗਵਾਨ ਕੇ ਭਾਉ ਭਗਤ ਬਿਨ ਠੌਰ ਨ ਥਾਈ॥

Binan Bhajan Bhagavan Kae Bhao Bhagath Bin Thar N Thhaee||

Without loving devotion none will get any place anywhere.

ਲਹੇ ਕਮਾਣਾ ਏਤ ਜੁਗ ਪਿਛਲੀਂ ਜੁਗੀਂ ਕਰ ਕਮਾਈ॥

Lehae Kamana Eaeth Jug Pishhaleen Jugeen Kar Kamaee||

Because of the disciplined life in the previous ages, the human form has been obtained in kaliyug.

ਪਾਯਾ ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਕਉ ਐਥੋਂ ਚੁਕਿਆ ਠੌਰ ਨ ਠਾਈ॥

Paya Manas Dhaeh Ko Aithhon Chukia Thar N Thaee||

Now if this opportunity slipped, no occasion and place would be made available.

ਕਲਿਜੁਗ ਕੇ ਉਪਕਾਰ ਸੁਣ ਜੈਸੇ ਬੇਦ ਅਥਰਬਣ ਗਾਈ॥

Kalijug Kae Oupakar Sun Jaisae Baedh Athharaban Gaee||

As has been said in the Atharvaveda, listen to the redeeming features of kaliyug.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜੱਗ ਹੋਮ ਤੇ ਪੁਰਬ ਕਮਾਈ॥

Bhao Bhagath Paravan Hai Jag Hom Thae Purab Kamaee||

Now feeingful devotion only is acceptable; yajna, burnt offering and worship of the human guru was the discipline of the earlier ages.

ਕਰਕੇ ਨੀਚ ਸਦਾਵਣਾ ਤਾਂ ਪ੍ਰਭ ਲੇਖੇ ਅੰਦਰ ਪਾਈ॥

Karakae Neech Sadhavana Than Prabh Laekhae Andhar Paee||

If somebody now, in spite of being a doer, erases from his self this sense and prefers to be called lowly, only then he can remain in the good books of the Lord.