Lub Paap Dhue Raajaa Mehuthaa Koorr Ho-aa Sikudhaar
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
in Section 'Aasaa Kee Vaar' of Amrit Keertan Gutka.
ਮ: ੧ ॥
Ma 1 ||
First Mehl:
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੨੫
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
Lab Pap Dhue Raja Mehatha Koorr Hoa Sikadhar ||
Greed and sin are the king and prime minister; falsehood is the treasurer.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੨੬
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
Kam Naeb Sadh Pushheeai Behi Behi Karae Beechar ||
Sexual desire, the chief advisor, is summoned and consulted; they all sit together and contemplate their plans.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੨੭
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
Andhhee Rayath Gian Vihoonee Bhahi Bharae Muradhar ||
Their subjects are blind, and without wisdom, they try to please the will of the dead.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੨੮
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
Gianee Nachehi Vajae Vavehi Roop Karehi Seegar ||
The spiritually wise dance and play their musical instruments, adorning themselves with beautiful decorations.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੨੯
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
Oochae Kookehi Vadha Gavehi Jodhha Ka Veechar ||
They shout out loud, and sing epic poems and heroic stories.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੩੦
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
Moorakh Panddith Hikamath Hujath Sanjai Karehi Piar ||
The fools call themselves spiritual scholars, and by their clever tricks, they love to gather wealth.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੩੧
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
Dhharamee Dhharam Karehi Gavavehi Mangehi Mokh Dhuar ||
The righteous waste their righteousness, by asking for the door of salvation.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੩੨
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥
Jathee Sadhavehi Jugath N Janehi Shhadd Behehi Ghar Bar ||
They call themselves celibate, and abandon their homes, but they do not know the true way of life.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੩੩
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥
Sabh Ko Poora Apae Hovai Ghatt N Koee Akhai ||
Everyone calls himself perfect; none call themselves imperfect.
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੩੪
Raag Asa Guru Nanak Dev
ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥
Path Paravana Pishhai Paeeai Tha Naanak Tholia Japai ||2||
If the weight of honor is placed on the scale, then, O Nanak, one sees his true weight. ||2||
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੀਰਤਨ ਗੁਟਕਾ: ਪੰਨਾ ੧੦੨੭ ਪੰ. ੩੫
Raag Asa Guru Nanak Dev