ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਮੋਹਿ ਕਵਨੁ ਅਨਾਥੁ ਬਿਚਾਰਾ ॥

Prabh Jee Mohi Kavan Anathh Bichara ||

O Dear God, I am wretched and helpless!

ਕਵਨ ਮੂਲ ਤੇ ਮਾਨੁਖੁ ਕਰਿਆ ਇਹੁ ਪਰਤਾਪੁ ਤੁਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Kavan Mool Thae Manukh Karia Eihu Parathap Thuhara ||1|| Rehao ||

From what source did you create humans? This is Your Glorious Grandeur. ||1||Pause||

ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਣ ਸਰਬ ਕੇ ਦਾਤੇ ਗੁਣ ਕਹੇ ਨ ਜਾਹਿ ਅਪਾਰਾ ॥

Jeea Pran Sarab Kae Dhathae Gun Kehae N Jahi Apara ||

You are the Giver of the soul and the breath of life to all; Your Infinite Glories cannot be spoken.

ਸਭ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸ੍ਰਬ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਕ ਸਰਬ ਘਟਾਂ ਆਧਾਰਾ ॥੧॥

Sabh Kae Preetham Srab Prathipalak Sarab Ghattan Adhhara ||1||

You are the Beloved Lord of all, the Cherisher of all, the Support of all hearts. ||1||

ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੁਮਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਆਪਹਿ ਏਕ ਪਸਾਰਾ ॥

Koe N Janai Thumaree Gath Mith Apehi Eaek Pasara ||

No one knows Your state and extent. You alone created the expanse of the Universe.

ਸਾਧ ਨਾਵ ਬੈਠਾਵਹੁ ਨਾਨਕ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ॥੨॥੫੮॥੮੧॥

Sadhh Nav Baithavahu Naanak Bhav Sagar Par Outhara ||2||58||81||

Please, give me a seat in the boat of the Holy; O Nanak, thus I shall cross over this terrifying world-ocean, and reach the other shore. ||2||58||81||