ਉਠਤ ਸੁਗੰਧ ਮਹਕੰਤ ਅਵਾਸ ॥੨੧॥

Autthata Sugaandha Mahakaanta Avaasa ॥21॥

There was feeling of fragrance everywhere and with this rising odour,all the abodes seemed fragrant.21.

ਹਰਿ ਬੋਲ ਮਨਾ ਛੰਦ ॥

Hari Bola Manaa Chhaand ॥

HARIBOLMANA STANZA

ਮਨੁ ਰਾਜ ਕਰ੍ਯੋ ॥

Manu Raaja Kario ॥

ਦੁਖ ਦੇਸ ਹਰ੍ਯੋ ॥

Dukh Desa Hario ॥

ਬਹੁ ਸਾਜ ਸਜੇ ॥

Bahu Saaja Saje ॥

ਸੁਨਿ ਦੇਵ ਲਜੇ ॥੨੨॥

Suni Dev Laje ॥22॥

When manu ruled, he removed the suffering of the people and he was so good that even the gods felt shy after listening to his approbation.22.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਕੋ ਰਾਜ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧॥੫॥

Eiti Sree Bachitar Naattake Manu Raajaa Ko Raaja Samaapataan ॥1॥5॥

End of the description of the rule of king Manu in Bachitar Natak.

ਅਥ ਪ੍ਰਿਥੁ ਰਾਜਾ ਕੋ ਰਾਜ ਕਥਨੰ ॥

Atha Prithu Raajaa Ko Raaja Kathanaan ॥

Now begins the description of the rule of king Prithu.

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

Tottaka Chhaand ॥

TOTAK STANZA

ਕਹੰ ਲਾਗ ਗਨੋ ਨ੍ਰਿਪ ਜੌਨ ਭਏ ॥

Kahaan Laaga Gano Nripa Jouna Bhaee ॥

ਪ੍ਰਭੁ ਜੋਤਹਿ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ਲਏ ॥

Parbhu Jotahi Joti Milaaei Laee ॥

How many kings were there and how many of them were merged by the Lord in his light? To what extent should I describe them.

ਪੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰਿਥਰਾਜ ਪ੍ਰਿਥੀਸ ਭਯੋ ॥

Puni Sree Pritharaaja Pritheesa Bhayo ॥

ਜਿਨਿ ਬਿਪਨ ਦਾਨ ਦੁਰੰਤ ਦਯੋ ॥੨੩॥

Jini Bipan Daan Duraanta Dayo ॥23॥

Then there was Prithu, the Lord of the earth, who donated enormous gifts to the Brahmins.23.

ਦਲੁ ਲੈ ਦਿਨ ਏਕ ਸਿਕਾਰ ਚੜੇ ॥

Dalu Lai Din Eeka Sikaara Charhe ॥

ਬਨਿ ਨਿਰਜਨ ਮੋ ਲਖਿ ਬਾਘ ਬੜੇ ॥

Bani Nrijan Mo Lakhi Baagha Barhe ॥

One day, in a desolate forest, seeing huge lions, he went hunting, along with his army, in order to attack them

ਤਹ ਨਾਰਿ ਸੁਕੁੰਤਲ ਤੇਜ ਧਰੇ ॥

Taha Naari Sukuaantala Teja Dhare ॥

ਸਸਿ ਸੂਰਜ ਕੀ ਲਖਿ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਹਰੇ ॥੨੪॥

Sasi Sooraja Kee Lakhi Karaanti Hare ॥24॥

There a women named Shakuntala, whose light bedimmed even the luster of the sun.24.

ਹਰਿ ਬੋਲ ਮਨਾ ਛੰਦ ॥

Hari Bola Manaa Chhaand ॥

HARIBOLMANA STANZA

ਤਹ ਜਾਤ ਭਏ ॥

Taha Jaata Bhaee ॥

ਮ੍ਰਿਗ ਘਾਤ ਕਏ ॥

Mriga Ghaata Kaee ॥

ਇਕ ਦੇਖਿ ਕੁਟੀ ॥

Eika Dekhi Kuttee ॥

ਜਨੁ ਜੋਗ ਜੁਟੀ ॥੨੫॥

Janu Joga Juttee ॥25॥

After killing a deer and seeing a desolate cottage, the king reached there.25.

ਤਹ ਜਾਤ ਭਯੋ ॥

Taha Jaata Bhayo ॥

ਸੰਗ ਕੋ ਨ ਲਯੋ ॥

Saanga Ko Na Layo ॥