ਏਕ ਟਕ ਪਰਾ ਅਉਰ ਨ ਜਾਨੀ ॥੪੪੭॥

Eeka Ttaka Paraa Aaur Na Jaanee ॥447॥

That person was teaching the parrot the art of speaking he was so much concentrated that he did not know anything else.447.

ਸੰਗ ਲਏ ਰਿਖਿ ਸੈਨ ਅਪਾਰੀ ॥

Saanga Laee Rikhi Sain Apaaree ॥

ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੋਨੀ ਬ੍ਰਤਿਧਾਰੀ ॥

Bade Bade Monee Bartidhaaree ॥

ਤਾ ਕੇ ਤੀਰ ਤੀਰ ਚਲਿ ਗਏ ॥

Taa Ke Teera Teera Chali Gaee ॥

ਤਿਨਿ ਨਰ ਏ ਨਹੀ ਦੇਖਤ ਭਏ ॥੪੪੮॥

Tini Nar Ee Nahee Dekhta Bhaee ॥448॥

Dutt, taking with him the sages and a large gathering of silence-observing hermits, passed just before him, but that person did not see anyone from them.448.

ਸੋ ਨਰ ਸੁਕਹਿ ਪੜਾਵਤ ਰਹਾ ॥

So Nar Sukahi Parhaavata Rahaa ॥

ਇਨੈ ਕਛੂ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਕਹਾ ॥

Eini Kachhoo Mukh Te Nahee Kahaa ॥

That person kept on instructing the parrot and did not talk anything with these persons

ਨਿਰਖਿ ਨਿਠੁਰਤਾ ਤਿਹ ਮੁਨਿ ਰਾਊ ॥

Nrikhi Nitthurtaa Tih Muni Raaoo ॥

ਪੁਲਕ ਪ੍ਰੇਮ ਤਨ ਉਪਜਾ ਚਾਊ ॥੪੪੯॥

Pulaka Parema Tan Aupajaa Chaaoo ॥449॥

The absorption of that persons the love welled up in the mind of the sage.449.

ਐਸੇ ਨੇਹੁੰ ਨਾਥ ਸੋ ਲਾਵੈ ॥

Aaise Nehuaan Naatha So Laavai ॥

ਤਬ ਹੀ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਹੁ ਪਾਵੈ ॥

Taba Hee Parma Purkh Kahu Paavai ॥

If such a love is applied towards the Lord, only then that Supreme Lord can be realized

ਇਕੀਸਵਾ ਗੁਰੁ ਤਾ ਕਹ ਕੀਆ ॥

Eikeesavaa Guru Taa Kaha Keeaa ॥

ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਮੋਲ ਜਨੁ ਲੀਆ ॥੪੫੦॥

Man Bacha Karma Mola Janu Leeaa ॥450॥

Surrendering before him with mind, speech and action, the sage adopted him as his twenty-first Guru.450.

ਇਤਿ ਇਕੀਸਵੋਂ ਗੁਰੁ ਸੁਕ ਪੜਾਵਤ ਨਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੧॥

Eiti Eikeesavona Guru Suka Parhaavata Nar Samaapataan ॥21॥

End of the description of the adoption of a parrot-instructor as the Twenty-First Guru.

ਅਥਿ ਹਰ ਬਾਹਤ ਬਾਈਸਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥

Athi Har Baahata Baaeeesavo Guroo Kathanaan ॥

Now begins the description of the adoption of Ploughman as the Twenty-Second Guru

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

CHAUPAI

ਜਬ ਇਕੀਸ ਕਰ ਗੁਰੂ ਸਿਧਾਰਾ ॥

Jaba Eikeesa Kar Guroo Sidhaaraa ॥

ਹਰ ਬਾਹਤ ਇਕ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥

Har Baahata Eika Purkh Nihaaraa ॥

When after adopting his twenty-first Guru, Dutt moved further, then he saw a ploughman

ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਮਹਾ ਸੁਖਕਾਰੀ ॥

Taa Kee Naari Mahaa Sukhkaaree ॥

ਪਤਿ ਕੀ ਆਸ ਹੀਏ ਜਿਹ ਭਾਰੀ ॥੪੫੧॥

Pati Kee Aasa Heeee Jih Bhaaree ॥451॥

His wife was a great comfort-giving chaste woman.451.

ਭਤਾ ਲਏ ਪਾਨਿ ਚਲਿ ਆਈ ॥

Bhataa Laee Paani Chali Aaeee ॥

ਜਨੁਕ ਨਾਥ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲ ਪਠਾਈ ॥

Januka Naatha Griha Bola Patthaaeee ॥

Her husband had called her and she had come with food

ਹਰ ਬਾਹਤ ਤਿਨ ਕਛੂ ਨ ਲਹਾ ॥

Har Baahata Tin Kachhoo Na Lahaa ॥

ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਧਿਆਨ ਨਾਥ ਪ੍ਰਤਿ ਰਹਾ ॥੪੫੨॥

Tareeaa Ko Dhiaan Naatha Parti Rahaa ॥452॥

That ploughman did not see anything else while ploughing and the attention of the wife was absorbed in her husbadd.452.