ਕ੍ਰੂਰ ਕਵੰਡਲ ਕੋ ਰਨ ਮੰਡਲ ਤੋ ਸਮ ਸੂਰ ਕੋਊ ਕਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥੪੮॥

Karoor Kavaandala Ko Ran Maandala To Sama Soora Koaoo Kahooaan Naahee ॥48॥

You adore the bow, and there is none other hero as great as you.( 48)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਥਮ ਧ੍ਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧॥੪੮॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Chaandi Charitare Parthama Dhaiaaei Samaapatama Satu Subhama Satu ॥1॥48॥aphajooaan॥

This Auspicious Chritar of Chandi (the Goddess) ends the First Parable of the Chritars. Completed with Benediction. (1)(48)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਚਿਤ੍ਰਵਤੀ ਨਗਰੀ ਬਿਖੈ ਚਿਤ੍ਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ॥

Chitarvatee Nagaree Bikhi Chitar Siaangha Nripa Eeka ॥

There lived in the city of Chitervati, a Raja called Chitar Singh.

ਤੇ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਸੰਪਤਿ ਘਨੀ ਰਥ ਗਜ ਬਾਜ ਅਨੇਕ ॥੧॥

Te Ke Griha Saanpati Ghanee Ratha Gaja Baaja Aneka ॥1॥

He enjoyed abundance of wealth, and possessed numerous material goods, chariots, elephants and horses.(1)

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਤਿ ਜੋ ਬਿਧਿ ਧਰਿਯੋ ਸੁਧਾਰਿ ॥

Taa Ko Roop Anoop Ati Jo Bidhi Dhariyo Sudhaari ॥

He had been bestowed with beautiful physical features

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਰੀਝਿ ਰਹਤ ਪੁਰ ਨਾਰਿ ॥੨॥

Suree Aasuree Kiaannranee Reejhi Rahata Pur Naari ॥2॥

The consorts of the gods and demons, the female Sphinxes and the town fairies, were all enchanted.(2)

ਏਕ ਅਪਸਰਾ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਜਾਤ ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਇ ॥

Eeka Apasaraa Eiaandar Ke Jaata Siaangaara Banaaei ॥

A fairy, bedecking herself, was ready to go to Indra, the Celestial Raja of the Rajas,

ਨਿਰਖ ਰਾਇ ਅਟਕਤਿ ਭਈ ਕੰਜ ਭਵਰ ਕੇ ਭਾਇ ॥੩॥

Nrikh Raaei Attakati Bhaeee Kaanja Bhavar Ke Bhaaei ॥3॥

But she stymied on the vision of that Raja, like a butterfly on the sight of a flower.(3)

ਅੜਿਲ ॥

Arhila ॥

Arril

ਰਹੀ ਅਪਸਰਾ ਰੀਝਿ ਰੂਪ ਲਖਿ ਰਾਇ ਕੋ ॥

Rahee Apasaraa Reejhi Roop Lakhi Raaei Ko ॥

Seeing the Raja the Fairy was captivated.

ਪਠੀ ਦੂਤਿਕਾ ਛਲ ਕਰਿ ਮਿਲਨ ਉਪਾਇ ਕੋ ॥

Patthee Dootikaa Chhala Kari Milan Aupaaei Ko ॥

Planning to meet him, she called in her messenger.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਮਿਲੇ ਹਲਾਹਲ ਪੀਵਹੋ ॥

Binu Pareetma Ke Mile Halaahala Peevaho ॥

‘Without meeting my beloved I would take poison,’ she told her

ਹੋ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿਹੋ ਘਰੀ ਨ ਜੀਵਹੋ ॥੪॥

Ho Maari Kattaaree Mariho Gharee Na Jeevaho ॥4॥

Messenger, ‘Or I would push a dagger through me.’(4)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਤਾਹਿ ਦੂਤਿਕਾ ਰਾਇ ਸੋ ਭੇਦ ਕਹ੍ਯੋ ਸਮੁਝਾਇ ॥

Taahi Dootikaa Raaei So Bheda Kahaio Samujhaaei ॥

The messenger made the Raja to empathize with her (the fairy).

ਬਰੀ ਰਾਇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਮਨ ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਬਜਾਇ ॥੫॥

Baree Raaei Sukh Paaei Man Duaandabhi Dhola Bajaaei ॥5॥

And, rejoicing with the beats of the drums, the Raja took her as his bride.(5)

ਏਕ ਪੁਤ੍ਰ ਤਾ ਤੇ ਭਯੋ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥

Eeka Putar Taa Te Bhayo Amita Roop Kee Khaani ॥

The Fairy gave birth to a beautiful son,

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਹੂੰ ਰਿਸਿ ਕਰੇ ਕਾਮਦੇਵ ਪਹਿਚਾਨਿ ॥੬॥

Mahaa Rudar Hooaan Risi Kare Kaamdev Pahichaani ॥6॥

Who was as powerful as Shiva and passionate like Kamdev, the Cupid.(6)

ਬਹੁਤ ਬਰਸਿ ਸੰਗ ਅਪਸਰਾ ਭੂਪਤਿ ਮਾਨੇ ਭੋਗ ॥

Bahuta Barsi Saanga Apasaraa Bhoopti Maane Bhoga ॥

The Raja had the pleasure of making love to the Fairy for many years,

ਬਹੁਰਿ ਅਪਸਰਾ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਜਾਤ ਭਈ ਉਡਿ ਲੋਗ ॥੭॥

Bahuri Apasaraa Eiaandar Ke Jaata Bhaeee Audi Loga ॥7॥

But one day the Fairy flew away to the Domain of Indra.(7)

ਤਿਹ ਬਿਨੁ ਭੂਤਤਿ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮੰਤ੍ਰੀ ਲਏ ਬੁਲਾਇ ॥

Tih Binu Bhootati Dukhita Havai Maantaree Laee Bulaaei ॥

Without her company the Raja was extremely afflicted, and he called in his ministers.

ਚਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰਿ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਿਤ ਦੇਸਨ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੮॥

Chitar Chitri Taa Ko Turita Desan Dayo Patthaaei ॥8॥

He got her paintings prepared and, to trace her at home and abroad, displayed them everywhere.(8)