ਮਹਾ ਰੋਗ ਤੇ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੩੩॥

Mahaa Roga Te Lehu Aubaaree ॥33॥

‘All our people have committed some mistakes, but now please save us from this heinous malady.’(33)

ਸਾਹ ਸੁਤ ਬਾਚ ॥

Saaha Suta Baacha ॥

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਸਕਲ ਕਥਾ ਤਿਨ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥

Sakala Kathaa Tin Bhaakhi Sunaaeee ॥

ਪੁਰ ਲੋਗਨ ਸਭਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

Pur Logan Sabhahooaan Suni Paaeee ॥

Then he narrated the entire story, which people listened attentively.

ਲੈ ਦੂਜੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਤਿਹ ਦੀਨੀ ॥

Lai Doojee Kaanniaa Tih Deenee ॥

ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਉਸਤਤਿ ਮਿਲ ਕੀਨੀ ॥੩੪॥

Bhaanti Bhaanti Austati Mila Keenee ॥34॥

They gave him another damsel and praised him in various ways.(34)

ਔਰ ਸਕਲ ਪੁਰ ਛੋਰਿ ਉਬਾਰਿਯੋ ॥

Aour Sakala Pur Chhori Aubaariyo ॥

ਨਊਆ ਸੁਤ ਚਿਮਟਿਯੋ ਹੀ ਮਾਰਿਯੋ ॥

Naooaa Suta Chimattiyo Hee Maariyo ॥

Then the Shah’s son emancipated the whole village.

ਬ੍ਯਾਹ ਦੂਸਰੋ ਅਪਨੋ ਕੀਨੋ ॥

Baiaaha Doosaro Apano Keeno ॥

ਨਿਜੁ ਪੁਰ ਕੋ ਬਹੁਰੋ ਮਗੁ ਲੀਨੋ ॥੩੫॥

Niju Pur Ko Bahuro Magu Leeno ॥35॥

He married second time and took the way to his village.(35)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੮॥੧੨੨੨॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Purkh Charitare Maantaree Bhoop Saanbaade Atthaasatthavo Charitar Samaapatama Satu Subhama Satu ॥68॥1222॥aphajooaan॥

Sixty-eighth Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (68)(1220)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਚਪਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਰਾਜ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ॥

Chapala Siaangha Raajaa Bado Raaja Kalaa Tih Naari ॥

There was once a great Raja and Raj Kala was his wife.

ਇੰਦ੍ਰ ਦੇਵ ਰੀਝੇ ਰਹੈ ਜਾਨਿ ਸਚੀ ਅਨੁਹਾਰਿ ॥੧॥

Eiaandar Dev Reejhe Rahai Jaani Sachee Anuhaari ॥1॥

There was none like her; even, the god Indra fancied her.(l)

ਸੋ ਰਾਨੀ ਇਕ ਚੋਰ ਸੋ ਰਮ੍ਯੋ ਕਰਤ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ॥

So Raanee Eika Chora So Ramaio Karta Dinu Raini ॥

That Rani, day in and day out, used to make love with a thief.

ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ਨਿਜੁ ਸਦਨ ਆਪੁ ਜਾਇ ਤਿਹ ਐਨ ॥੨॥

Taahi Bulaavai Niju Sadan Aapu Jaaei Tih Aain ॥2॥

She used to call him at her house, and, herself, often went to his residence as well.(2)

ਏਕ ਦਿਵਸ ਆਵਤ ਸਦਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਲਖਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥

Eeka Divasa Aavata Sadan Nripa Bar Lakhiyo Banaaei ॥

One day Raja, when he was proceeding to her house, he saw him.

ਲੂਟਿ ਕੂਟਿ ਤਸਕਰ ਲਯੋ ਸੂਰੀ ਦਿਯੋ ਚਰਾਇ ॥੩॥

Lootti Kootti Tasakar Layo Sooree Diyo Charaaei ॥3॥

He beat the thief severely and ordered him to be hanged.(3)

ਜਬ ਸ੍ਰੋਨਤ ਭਭਕੋ ਉਠਤ ਤਬ ਆਖੈ ਖੁਲਿ ਜਾਹਿ ॥

Jaba Saronata Bhabhako Autthata Taba Aakhi Khuli Jaahi ॥

Whenever the pain pinched him, he regained awareness.

ਜਬੈ ਸ੍ਵਾਸ ਤਰ ਕੋ ਰਮੈ ਕਛੂ ਰਹੈ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੪॥

Jabai Savaasa Tar Ko Ramai Kachhoo Rahai Sudhi Naahi ॥4॥

But after a few breaths he would become unconscious again.(4)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਰਾਨੀ ਜਬ ਬਤਿਯਾ ਸੁਨ ਪਾਈ ॥

Raanee Jaba Batiyaa Suna Paaeee ॥

ਤਸਕਰ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹ ਧਾਈ ॥

Tasakar Ke Milabe Kaha Dhaaeee ॥

When the Rani heard this she immediately ran out to see him.