ਤੁਰਹੁ ਤਹਾ ਤੇ ਕਾਢ ਮੰਗੈਯੈ ॥

Turhu Tahaa Te Kaadha Maangaiyai ॥

ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੇ ਬਕ੍ਰ ਲਗੈਯੈ ॥੧੧॥

Aani Triyaa Ke Bakar Lagaiyai ॥11॥

“Go, take out immediately and put it on the face of the woman.”(11)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਤਬ ਰਾਜੈ ਸੋਈ ਕਿਯੋ ਸਿਵ ਕੋ ਬਚਨ ਪਛਾਨਿ ॥

Taba Raajai Soeee Kiyo Siva Ko Bachan Pachhaani ॥

Then the Raja, acquiescing to the exposition of Shiva, acted the same way.

ਤਾ ਕੇ ਮੁਖ ਸੋ ਕਾਢ ਹੈ ਨਾਕ ਲਗਾਯੋ ਆਨਿ ॥੧੨॥

Taa Ke Mukh So Kaadha Hai Naaka Lagaayo Aani ॥12॥

He took nose out of his mouth and fixed it back on her face.(12)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਉਨਹਤਰੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੯॥੧੨੩੪॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Purkh Charitare Maantaree Bhoop Saanbaade Aunahatarou Charitar Samaapatama Satu Subhama Satu ॥69॥1234॥aphajooaan॥

Sixty-nine Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (69) (1232)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਏਕ ਲਹੌਰ ਸੁਨਾਰੋ ਰਹੈ ॥

Eeka Lahour Sunaaro Rahai ॥

In the city of Lahore, there lived a goldsmith,

ਅਤਿ ਤਸਕਰ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਕਹੈ ॥

Ati Tasakar Taa Ko Jaga Kahai ॥

Whom people used to know as a big swindler.

ਸਾਹੁ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਾ ਕੋ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

Saahu Triyaa Taa Ko Suni Paayo ॥

When the Shah’s wife heard about him,

ਘਾਟ ਗੜਨ ਹਿਤ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥੧॥

Ghaatta Garhan Hita Taahi Bulaayo ॥1॥

She called him to get the ornaments made.(1)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਚਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਹੁ ਕੀ ਜੈਮਲ ਨਾਮ ਸੁਨਾਰ ॥

Chitar Parbhaa Triya Saahu Kee Jaimala Naam Sunaara ॥

The name of the Shah’s wife was Chattar Prabha and the name of the goldsmith was Jaimal.

ਘਾਟ ਘੜਤ ਭਯੋ ਸ੍ਵਰਨ ਕੋ ਤਵਨ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੇ ਦ੍ਵਾਰ ॥੨॥

Ghaatta Gharhata Bhayo Savarn Ko Tavan Triyaa Ke Davaara ॥2॥

To make the ornaments he came to her house.(2)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਜੌਨ ਸੁਨਾਰੋ ਘਾਤ ਲਗਾਵੈ ॥

Jouna Sunaaro Ghaata Lagaavai ॥

ਤਵਨੈ ਘਾਤ ਤ੍ਰਿਯਾ ਲਖਿ ਜਾਵੈ ॥

Tvni Ghaata Triyaa Lakhi Jaavai ॥

As soon as the goldsmith tried to steal, the woman came to know of it.

ਏਕ ਉਪਾਇ ਚਲਨ ਨਹਿ ਦੇਈ ॥

Eeka Aupaaei Chalan Nahi Deeee ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਧਨ ਮਮ ਹਰ ਨਹਿ ਲੇਈ ॥੩॥

Griha Ko Dhan Mama Har Nahi Leeee ॥3॥

She would not let him play trick and he could not rob her wealth.(3)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਕੋਰਿ ਜਤਨ ਸਠ ਕਰ ਰਹਿਯੋ ਕਛੂ ਨ ਚਲਿਯੋ ਉਪਾਇ ॥

Kori Jatan Sattha Kar Rahiyo Kachhoo Na Chaliyo Aupaaei ॥

When he had tried thousands of times but had not succeeded,

ਆਪਨ ਸੁਤ ਕੋ ਨਾਮ ਲੈ ਰੋਦਨੁ ਕਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥੪॥

Aapan Suta Ko Naam Lai Rodanu Kiyo Banaaei ॥4॥

Then, remembering his son’s name, he pretended to cry. ( 4)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਬੰਦਨ ਨਾਮ ਪੁਤ੍ਰ ਹੌਂ ਮਰਿਯੋ ॥

Baandan Naam Putar Houna Mariyo ॥