ਜੋ ਉਨ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਕ੍ਰਿਆ ਕਮਾਈ ॥੭॥

Jo Auna Kahiyo Su Kriaa Kamaaeee ॥7॥

‘I was dreaded and immediately called the priest and I ritualised the way he asked me.(7)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਸਤੂਅਨ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ਕੈ ਦੰਤਨ ਚਾਬੇ ਕੋਇ ॥

Satooan Karee Banaaei Kai Daantan Chaabe Koei ॥

‘He had told me that whosoever ate the curry made out of barleymeal,

ਤਾ ਕੌ ਗੈਵਰ ਮਤ ਕੋ ਕਬਹੂੰ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਹੋਇ ॥੮॥

Taa Kou Gaivar Mata Ko Kabahooaan Taraasa Na Hoei ॥8॥

‘He would never be frightened ofthe elephant.’ (8)

ਫੂਲਿ ਗਯੋ ਜੜ ਬਾਤ ਸੁਨਿ ਭੇਦ ਨ ਸਕਿਯੋ ਪਾਇ ॥

Phooli Gayo Jarha Baata Suni Bheda Na Sakiyo Paaei ॥

He was pleased after listening to this flattery, but did not comprehend the real secret

ਸਤੂਅਨ ਕਰੀ ਤੁਰਾਇ ਕੈ ਮੁਹਿ ਤ੍ਰਿਯ ਲਯੋ ਬਚਾਇ ॥੯॥

Satooan Karee Turaaei Kai Muhi Triya Layo Bachaaei ॥9॥

And thought, ‘With the curry of barley-meal the woman has saved my life.’(9)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਨਵਾਸੀਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮੯॥੧੫੬੨॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Triyaa Charitare Maantaree Bhoop Saanbaade Navaaseemo Charitar Samaapatama Satu Subhama Satu ॥89॥1562॥aphajooaan॥

Eighty-ninth Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (89)(1560)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਸਹਰ ਇਟਾਵਾ ਮੈ ਹੁਤੋ ਨਾਨਾ ਨਾਮ ਸੁਨਾਰ ॥

Sahar Eittaavaa Mai Huto Naanaa Naam Sunaara ॥

In the city of Etawa, there lived a goldsmith,

ਤਾ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੇਹ ਮੈ ਦੀਨੋ ਰੂਪ ਮੁਰਾਰ ॥੧॥

Taa Kee Ati Hee Deha Mai Deeno Roop Muraara ॥1॥

Who had been endowed with most handsome body.(1)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਕੋ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੈ ॥

Jo Triya Taa Ko Nain Nihaarai ॥

ਆਪੁਨ ਕੋ ਕਰਿ ਧੰਨ੍ਯ ਬਿਚਾਰੈ ॥

Aapuna Ko Kari Dhaanni Bichaarai ॥

Any woman, who attained, even, a glimpse of him, would consider herself to be blissful.

ਯਾ ਕੈ ਰੂਪ ਤੁਲਿ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥

Yaa Kai Roop Tuli Koaoo Naahee ॥

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਬਲਾ ਬਲਿ ਜਾਹੀ ॥੨॥

You Kahi Kai Abalaa Bali Jaahee ॥2॥

‘There is none like you,’ they would say and be prepared to die for him.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਦੀਪ ਕਲਾ ਨਾਮਾ ਹੁਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰਿ ॥

Deepa Kalaa Naamaa Hutee Duhitaa Raaja Kumaari ॥

There used to live a princess named Deepkala.

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਤਾ ਕੇ ਰਹੈ ਦਾਸੀ ਰਹੈ ਹਜਾਰ ॥੩॥

Amita Darbu Taa Ke Rahai Daasee Rahai Hajaara ॥3॥

She was very affluent and had many maids to attend her.(3)

ਪਠੈ ਏਕ ਤਿਨ ਸਹਚਰੀ ਲਯੋ ਸੁਨਾਰ ਬੁਲਾਇ ॥

Patthai Eeka Tin Sahacharee Layo Sunaara Bulaaei ॥

She sent one of her maids and called over the goldsmith.

ਰੈਨਿ ਦਿਨਾ ਤਾ ਸੋ ਰਮੈ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੪॥

Raini Dinaa Taa So Ramai Adhika Chita Sukhu Paaei ॥4॥

She ravished with him and felt blissful.(4)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਰਾਤ ਦਿਵਸ ਤਿਹ ਧਾਮ ਬੁਲਾਵੈ ॥

Raata Divasa Tih Dhaam Bulaavai ॥

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਵੈ ॥

Kaam Kela Tih Saanga Kamaavai ॥

Every night and day, she would invite him to her house and

ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਾਨਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੈ ॥

Pareeti Maani Tih Saatha Bihaarai ॥