ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਇਹ ਅਬੈ ਬਿਯਾਹੂੰ ॥

Taa Te Mai Eih Abai Biyaahooaan ॥

ਤਨ ਲਗਿ ਯਾ ਸੋ ਨੇਹ ਨਿਬਾਹੂੰ ॥

Tan Lagi Yaa So Neha Nibaahooaan ॥

‘Now, I will marry her immediately and spend whole life wit her.

ਬਰਤਿ ਅਗਨਿ ਤੇ ਤਾਹਿ ਉਬਾਰੋ ॥

Barti Agani Te Taahi Aubaaro ॥

ਮੋ ਸੋ ਜਰੀ ਨ ਤਨ ਕੋ ਜਾਰੋ ॥੨੦॥

Mo So Jaree Na Tan Ko Jaaro ॥20॥

‘I will save her from immolating in the fire, rather she is already burnt in fire of love for me.’(20)

ਚਿਤਾ ਅਗਨਿ ਜੋ ਸਤੀ ਜਗਾਈ ॥

Chitaa Agani Jo Satee Jagaaeee ॥

ਬਿਰਹਾਨਲ ਸੋਈ ਠਹਿਰਾਈ ॥

Brihaanla Soeee Tthahiraaeee ॥

The pyre the Sati had built, he thought it to be the pyre of separation.

ਤਾ ਕੇ ਤੀਰ ਭਾਵਰੈ ਦੀਨੀ ॥

Taa Ke Teera Bhaavari Deenee ॥

ਰਾਂਕ ਹੁਤੀ ਰਾਨੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨੀ ॥੨੧॥

Raanka Hutee Raanee Bidhi Keenee ॥21॥

He circumambulated three times through all the four corners and honoured her as his Rani.(21)

ਏਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥

Eehee Charitar Nripati Ko Paayo ॥

ਸਭ ਰਾਨਿਨ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

Sabha Raanin Chita Te Bisaraayo ॥

After observing this incident, he relinquished all the other Ranis. And

ਅਪਨੀ ਆਗ੍ਯਾ ਕੇ ਬਸਿ ਕੀਨੋ ॥

Apanee Aagaiaa Ke Basi Keeno ॥

ਜਾਨੁਕ ਦਾਸ ਮੋਲ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੨੨॥

Jaanuka Daasa Mola Ko Leeno ॥22॥

new Rani took control over Raja as if she had bought him.(22)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਤਾ ਦਿਨ ਤੈ ਤਾ ਸੋ ਘਨੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

Taa Din Tai Taa So Ghanee Pareeti Badhee Sukh Paaei ॥

From that day on, Raja’s love was enhanced towards her.

ਸਭ ਰਨਿਯਨ ਕੋ ਰਾਵ ਕੇ ਚਿਤ ਤੇ ਦਿਯੋ ਭੁਲਾਇ ॥੨੩॥

Sabha Raniyan Ko Raava Ke Chita Te Diyo Bhulaaei ॥23॥

Raja eradicated from his heart the love for all other Ranis.(23)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੦॥੨੧੦੬॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Triyaa Charitare Maantaree Bhoop Saanbaade Eika Sou Dasa Charitar Samaapatama Satu Subhama Satu ॥110॥2106॥aphajooaan॥

110th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (110)(2104)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਦੁਰਜਨ ਸਿੰਘ ਰਾਵ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥

Durjan Siaangha Raava Eika Bhaaree ॥

ਦਿਸਾ ਚਾਰਿ ਜਿਹ ਕਰਤ ਜੁਹਾਰੀ ॥

Disaa Chaari Jih Karta Juhaaree ॥

Durjan Singh was a great king; he was revered in all four directions.

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਹੇਰਿ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥

Taa Ko Roop Heri Bali Jaavahi ॥

ਪ੍ਰਜਾ ਅਧਿਕ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥੧॥

Parjaa Adhika Man Mai Sukhu Paavahi ॥1॥

His handsomeness was admired by every body and his subject was very blissful.(1)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਤਾਹਿ ਦੇਸ ਆਵਤ ਜੁ ਜਨ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥

Taahi Desa Aavata Ju Jan Taa Ko Roop Nihaari ॥

Who-so-ever came to his country, watched his magnanimity,

ਹ੍ਵੈ ਚੇਰੇ ਤਿਹ ਪੁਰ ਬਸੈ ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ॥੨॥

Havai Chere Tih Pur Basai Sabha Dhan Dhaam Bisaari ॥2॥

He would forget all his own home and wealth, and remain as his (the raja’s) menial.(2)