ਸਭਹੂੰ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਜਾਨੀ ॥

Sabhahooaan Eihi Chita Mai Jaanee ॥

ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥

Taa Kee Naari Triyaa Pahichaanee ॥

People thought that she was his own wife,

ਬਿਨੁ ਪੂਛੇ ਪਤਿ ਕੇ ਕ੍ਯੋਂ ਆਈ ॥

Binu Poochhe Pati Ke Kaiona Aaeee ॥

ਜਾ ਤੇ ਆਜੁ ਮਾਰਿ ਤੈਂ ਖਾਈ ॥੫॥

Jaa Te Aaju Maari Taina Khaaeee ॥5॥

Who had come out of the house without his permission and got beating.(5)

ਜਬ ਲੌ ਤਾਹਿ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥

Jaba Lou Taahi Triyahi Sudhi Aaeee ॥

ਤਬ ਲੌ ਗਯੋ ਵਹ ਪੁਰਖ ਲੁਕਾਈ ॥

Taba Lou Gayo Vaha Purkh Lukaaeee ॥

By the time the woman regained consciousness he had gone on his away.

ਤਾ ਤੇ ਤ੍ਰਸਤ ਨ ਤਹ ਪੁਨਿ ਗਈ ॥

Taa Te Tarsata Na Taha Puni Gaeee ॥

ਚੋਰੀ ਕਰਤ ਹੁਤੀ ਤਜਿ ਦਈ ॥੬॥

Choree Karta Hutee Taji Daeee ॥6॥

Dreaded by him she never came there again and abandoned stealing.(6)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਇਕੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੧॥੨੩੬੮॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Purkh Charitare Maantaree Bhoop Saanbaade Eika Sou Eikeesavo Charitar Samaapatama Satu Subhama Satu ॥121॥2368॥aphajooaan॥

121st Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (121)(2366)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਅਭੈ ਸਾਂਡ ਰਾਜਾ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥

Abhai Saanda Raajaa Eika Bhaaro ॥

ਕਹਲੂਰ ਕੇ ਦੇਸ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥

Kahaloora Ke Desa Aujiyaaro ॥

Abhai Saandh was an auspicious Raja of the country of Kahloor.

ਖਾਨ ਤਤਾਰ ਖੇਤ ਤਿਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥

Khaan Tataara Kheta Tin Maariyo ॥

ਨਾਕਨ ਕੋ ਕੂਆ ਭਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧॥

Naakan Ko Kooaa Bhar Daariyo ॥1॥

He had killed Tatar Khan in the fight and cut off his nose.(1)

ਤਾ ਪੈ ਚੜੇ ਖਾਨ ਰਿਸਿ ਭਾਰੇ ॥

Taa Pai Charhe Khaan Risi Bhaare ॥

ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਿਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

Bhaanti Bhaanti Tin Nripati Saanghaare ॥

Infuriated, many Khans raided on him and massacred a number of Rajas.

ਹਾਰੇ ਸਭੈ ਉਪਾਇ ਬਨਾਯੋ ॥

Haare Sabhai Aupaaei Banaayo ॥

ਛਜੂਅਹਿ ਗਜੂਅਹਿ ਖਾਨ ਬੁਲਾਯੋ ॥੨॥

Chhajooahi Gajooahi Khaan Bulaayo ॥2॥

In spite of their losses in the battles, they called in Chhaju and Gaju Khans.(2)

ਕਾਂਖ ਬਿਖੈ ਕਬੂਤਰ ਇਕ ਰਾਖਿਯੋ ॥

Kaankh Bikhi Kabootar Eika Raakhiyo ॥

ਤਿਨ ਸੌ ਬਚਨ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਭਾਖਿਯੋ ॥

Tin Sou Bachan Bakatar Te Bhaakhiyo ॥

He (Khan), who used to keep a pigeon under his arm, announced,

ਯਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜੁ ਬੁਰਾ ਕੋਊ ਕਰਿ ਹੈ ॥

Yaa Nripa Ko Ju Buraa Koaoo Kari Hai ॥

ਤਾ ਕੋ ਪਾਪ ਮੂਡ ਇਹ ਪਰਿ ਹੈ ॥੩॥

Taa Ko Paapa Mooda Eih Pari Hai ॥3॥

‘Any body who treated Raja adversely, will be cursed.’(3)

ਯਹ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਮਾਨਿ ਤੇ ਗਏ ॥

Yaha Suni Bachan Maani Te Gaee ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਚੀਨਤ ਭਏ ॥

Bheda Abheda Na Cheenata Bhaee ॥

Harkening to this they consented but had not discerned the secret.