ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਭੇਦ ਨਹਿ ਚੀਨੋ ॥੩੨॥

Moorakh Raava Bheda Nahi Cheeno ॥32॥

Thinking her to be liar, the maid was killed and the foolish Raja did not discover the truth.(32)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਰਾਜਾ ਕੌ ਕਰਿ ਬਸਿ ਲਿਯੋ ਦੀਨੋ ਜਾਰ ਨਿਕਾਰਿ ॥

Raajaa Kou Kari Basi Liyo Deeno Jaara Nikaari ॥

After getting the paramour to escape, she had won over the Raja,

ਸਖਿਯਨ ਮੈ ਸਾਚੀ ਭਈ ਤੌਨੈ ਸਖੀ ਸੰਘਾਰਿ ॥੩੩॥

Sakhiyan Mai Saachee Bhaeee Tounai Sakhee Saanghaari ॥33॥

And by killing the maid, she established her honesty as well.(33)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਬਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੨॥੨੬੨੪॥ਅਫਜੂੰ॥

Eiti Sree Charitar Pakhiaane Triyaa Charitare Maantaree Bhoop Saanbaade Eika Sou Bateesavo Charitar Samaapatama Satu Subhama Satu ॥132॥2624॥aphajooaan॥

132nd Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (132)(2622)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਹੁਗਲੀ ਬੰਦਰ ਕੋ ਹੁਤੋ ਹਿੰਮਤ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ॥

Hugalee Baandar Ko Huto Hiaanmata Siaangha Nripa Eeka ॥

At the piers of Hoogly, there was a Raja named Himant Singh. There,

ਤਹਾ ਜਹਾਜ ਜਹਾਨ ਕੇ ਲਾਗਹਿ ਆਨਿ ਅਨੇਕ ॥੧॥

Tahaa Jahaaja Jahaan Ke Laagahi Aani Aneka ॥1॥

the ships from all over the world used to come.(1)

ਚੌਪਈ ॥

Choupaee ॥

Chaupaee

ਸੁਜਨਿ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥

Sujani Kuari Taa Kee Bar Naaree ॥

ਜਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਮੌ ਚੀਰਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥

Januka Chaandar Mou Cheeri Nikaaree ॥

Sujjan Kumari was his beautiful wife; she appeared to have beentaken out of the Moon.

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥

Joban Jeba Adhika Tih Sohai ॥

ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੨॥

Sur Nar Naaga Asur Man Mohai ॥2॥

Her youth knew no bounds and, even, the gods, the devils, the humansand the reptiles were enchanted on her sight.(2)

ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਅਤਿ ਭਾਰੋ ॥

Parma Siaangha Raajaa Ati Bhaaro ॥

ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਜਗ ਮਹਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥

Parma Purkh Jaga Mahi Aujiyaaro ॥

Parm Singh was a great king. He was considered as a magnanimous

ਤਾ ਕੀ ਦੇਹ ਰੂਪ ਅਤਿ ਝਮਕੈ ॥

Taa Kee Deha Roop Ati Jhamakai ॥

ਮਾਨਹੁ ਦਿਪਤ ਦਾਮਨੀ ਦਮਕੈ ॥੩॥

Maanhu Dipata Daamnee Damakai ॥3॥

person. His posture was the epitome of the lightning in the sky.(3)

ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਸੁਜਨਿ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੋ ਮਹਾ ਰੀਝੀ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥

Sujani Kuari Taa Ko Mahaa Reejhee Roop Nihaari ॥

Sujjan Kumari fell so much for his handsomeness,

ਗਿਰੀ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ ਮਾਰ ਕਰੀ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ॥੪॥

Giree Moorachhanaa Havai Dharni Maara Karee Bisaanbhaari ॥4॥

That she lost her consciousness and fell flat on the ground.(4)

ਅੜਿਲ ॥

Arhila ॥

Arril

ਪਠੇ ਸਹਚਰੀ ਲੀਨੌ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥

Patthe Sahacharee Leenou Taahi Bulaaei Kai ॥

She sent her maid and called him over.

ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਤਿਹ ਸੰਗ ਸੁ ਮੋਦ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥

Rati Maanee Tih Saanga Su Moda Badhaaei Kai ॥

She enjoyed lovemaking with him,

ਬਹੁਰਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਇਯੋ ॥

Bahuri Bidaa Kari Diyo Adhika Sukh Paaeiyo ॥

And, then, bid him farewell,