ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਤੀਣੇ ਤਾਰਾ ਚੜਿਆ ਲੰਮਾ ॥੧॥

Naanak Houmai Maar Patheenae Thaaraa Charriaa Lanmaa ||1||

O Nanak, killing his ego, he is satisfied; the meteor has shot across the sky. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਚੂਕੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥

Guramukh Jaag Rehae Chookee Abhimaanee Raam ||

The Gurmukhs remain awake and aware; their egotistical pride is eradicated.

ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥

Anadhin Bhor Bhaeiaa Saach Samaanee Raam ||

Night and day, it is dawn for them; they merge in the True Lord.

ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਭਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਬਤੁ ਜਾਗੇ ॥

Saach Samaanee Guramukh Man Bhaanee Guramukh Saabath Jaagae ||

The Gurmukhs are merged in the True Lord; they are pleasing to His Mind. The Gurmukhs are intact, safe and sound, awake and awake.

ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥

Saach Naam Anmrith Gur Dheeaa Har Charanee Liv Laagae ||

The Guru blesses them with the Ambrosial Nectar of the True Name; they are lovingly attuned to the Lord's Feet.

ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਮਨਮੁਖਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥

Pragattee Joth Joth Mehi Jaathaa Manamukh Bharam Bhulaanee ||

The Divine Light is revealed, and in that Light, they achieve realization; the self-willed manmukhs wander in doubt and confusion.

ਨਾਨਕ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨॥

Naanak Bhor Bhaeiaa Man Maaniaa Jaagath Rain Vihaanee ||2||

O Nanak, when the dawn breaks, their minds are satisfied; they pass their life-night awake and aware. ||2||

ਅਉਗਣ ਵੀਸਰਿਆ ਗੁਣੀ ਘਰੁ ਕੀਆ ਰਾਮ ॥

Aougan Veesariaa Gunee Ghar Keeaa Raam ||

Forgetting faults and demerits, virtue and merit enter one's home.

ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ਰਾਮ ॥

Eaeko Rav Rehiaa Avar N Beeaa Raam ||

The One Lord is permeating everywhere; there is no other at all.

ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

Rav Rehiaa Soee Avar N Koee Man Hee Thae Man Maaniaa ||

He is All-pervading; there is no other. The mind comes to believe, from the mind.

ਜਿਨਿ ਜਲ ਥਲ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਘਟੁ ਘਟੁ ਥਾਪਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਨਿਆ ॥

Jin Jal Thhal Thribhavan Ghatt Ghatt Thhaapiaa So Prabh Guramukh Jaaniaa ||

The One who established the water, the land, the three worlds, each and every heart - that God is known by the Gurmukh.

ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਅਪਾਰਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮੇਟਿ ਸਮਾਈ ॥

Karan Kaaran Samarathh Apaaraa Thribidhh Maett Samaaee ||

The Infinite, All-powerful Lord is the Creator, the Cause of causes; erasing the three-phased Maya, we merge in Him.

ਨਾਨਕ ਅਵਗਣ ਗੁਣਹ ਸਮਾਣੇ ਐਸੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈ ॥੩॥

Naanak Avagan Guneh Samaanae Aisee Guramath Paaee ||3||

O Nanak, then, demerits are dissolved by merits; such are the Guru's Teachings. ||3||

ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਭੋਲਾ ਰਾਮ ॥

Aavan Jaan Rehae Chookaa Bholaa Raam ||

My coming and going in reincarnation have ended; doubt and hesitation are gone.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲੇ ਸਾਚਾ ਚੋਲਾ ਰਾਮ ॥

Houmai Maar Milae Saachaa Cholaa Raam ||

Conquering my ego, I have met the True Lord, and now I wear the robe of Truth.

ਹਉਮੈ ਗੁਰਿ ਖੋਈ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ਚੂਕੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੈ ॥

Houmai Gur Khoee Paragatt Hoee Chookae Sog Santhaapai ||

The Guru has rid me of egotism; my sorrow and suffering are dispelled.

ਜੋਤੀ ਅੰਦਰਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਆਪੈ ॥

Jothee Andhar Joth Samaanee Aap Pashhaathaa Aapai ||

My might merges into the Light; I realize and understand my own self.

ਪੇਈਅੜੈ ਘਰਿ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਪਿਰ ਭਾਣੀ ॥

Paeeearrai Ghar Sabadh Patheenee Saahurarrai Pir Bhaanee ||

In this world of my parents' home, I am satisfied with the Shabad; at my in-laws' home, in the world beyond, I shall be pleasing to my Husband Lord.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਚੂਕੀ ਕਾਣਿ ਲੋਕਾਣੀ ॥੪॥੩॥

Naanak Sathigur Mael Milaaee Chookee Kaan Lokaanee ||4||3||

O Nanak, the True Guru has united me in His Union; my dependence on people has ended. ||4||3||

ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Thukhaaree Mehalaa 1 ||

Tukhaari, First Mehl:

ਭੋਲਾਵੜੈ ਭੁਲੀ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥

Bholaavarrai Bhulee Bhul Bhul Pashhothaanee ||

Deluded by doubt, misled and confused, the soul-bride later regrets and repents.

ਪਿਰਿ ਛੋਡਿਅੜੀ ਸੁਤੀ ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

Pir Shhoddiarree Suthee Pir Kee Saar N Jaanee ||

Abandoning her Husband Lord, she sleeps, and does not appreciate His Worth.

ਪਿਰਿ ਛੋਡੀ ਸੁਤੀ ਅਵਗਣਿ ਮੁਤੀ ਤਿਸੁ ਧਨ ਵਿਧਣ ਰਾਤੇ ॥

Pir Shhoddee Suthee Avagan Muthee This Dhhan Vidhhan Raathae ||

Leaving her Husband Lord, she sleeps, and is plundered by her faults and demerits. The night is so painful for this bride.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਗੁਤੀ ਹਉਮੈ ਲਗੀ ਤਾਤੇ ॥

Kaam Krodhh Ahankaar Viguthee Houmai Lagee Thaathae ||

Sexual desire, anger and egotism destroy her. She burns in egotism.

ਉਡਰਿ ਹੰਸੁ ਚਲਿਆ ਫੁਰਮਾਇਆ ਭਸਮੈ ਭਸਮ ਸਮਾਣੀ ॥

Ouddar Hans Chaliaa Furamaaeiaa Bhasamai Bhasam Samaanee ||

When the soul-swan flies away, by the Command of the Lord, her dust mingles with dust.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥੧॥

Naanak Sachae Naam Vihoonee Bhul Bhul Pashhothaanee ||1||

O Nanak, without the True Name, she is confused and deluded, and so she regrets and repents. ||1||

ਸੁਣਿ ਨਾਹ ਪਿਆਰੇ ਇਕ ਬੇਨੰਤੀ ਮੇਰੀ ॥

Sun Naah Piaarae Eik Baenanthee Maeree ||

Please listen, O my Beloved Husband Lord, to my one prayer.

ਤੂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਅੜਾ ਹਉ ਰੁਲਿ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥

Thoo Nij Ghar Vasiarraa Ho Rul Bhasamai Dtaeree ||

You dwell in the home of the self deep within, while I roll around like a dust-ball.

ਬਿਨੁ ਅਪਨੇ ਨਾਹੈ ਕੋਇ ਨ ਚਾਹੈ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

Bin Apanae Naahai Koe N Chaahai Kiaa Keheeai Kiaa Keejai ||

Without my Husband Lord, no one likes me at all; what can I say or do now?

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਰਸਨ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥

Anmrith Naam Rasan Ras Rasanaa Gur Sabadhee Ras Peejai ||

The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, is the sweetest nectar of nectars. Through the Word of the Guru's Shabad, with my tongue, I drink in this nectar.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸੰਗਿ ਨ ਸਾਥੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ਘਨੇਰੀ ॥

Vin Naavai Ko Sang N Saathhee Aavai Jaae Ghanaeree ||

Without the Name, no one has any friend or companion; millions come and go in reincarnation.

ਨਾਨਕ ਲਾਹਾ ਲੈ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ॥੨॥

Naanak Laahaa Lai Ghar Jaaeeai Saachee Sach Math Thaeree ||2||

Nanak: the profit is earned and the soul returns home. True, true are Your Teachings. ||2||

ਸਾਜਨ ਦੇਸਿ ਵਿਦੇਸੀਅੜੇ ਸਾਨੇਹੜੇ ਦੇਦੀ ॥

Saajan Dhaes Vidhaeseearrae Saanaeharrae Dhaedhee ||

O Friend, You have travelled so far from Your homeland; I send my message of love to You.

ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ॥

Saar Samaalae Thin Sajanaa Mundhh Nain Bharaedhee ||

I cherish and remember that Friend; the eyes of this soul-bride are filled with tears.

ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਕਿਉ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਾ ਪਿਆਰੇ ॥

Mundhh Nain Bharaedhee Gun Saaraedhee Kio Prabh Milaa Piaarae ||

The eyes of the soul-bride are filled with tears; I dwell upon Your Glorious Virtues. How can I meet my Beloved Lord God?

ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਨ ਜਾਣਉ ਵਿਖੜਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਪਿਰੁ ਪਾਰੇ ॥

Maarag Panthh N Jaano Vikharraa Kio Paaeeai Pir Paarae ||

I do not know the treacherous path, the way to You. How can I find You and cross over, O my Husband Lord?

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੰਨੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥

Sathigur Sabadhee Milai Vishhunnee Than Man Aagai Raakhai ||

Through the Shabad, the Word of the True Guru, the separated soul-bride meets with the Lord; I place my body and mind before You.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਮਹਾ ਰਸ ਫਲਿਆ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ॥੩॥

Naanak Anmrith Birakh Mehaa Ras Faliaa Mil Preetham Ras Chaakhai ||3||

O Nanak, the ambrosial tree bears the most delicious fruits; meeting with my Beloved, I taste the sweet essence. ||3||

ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਇੜੀਏ ਬਿਲਮੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥

Mehal Bulaaeirreeeae Bilam N Keejai ||

The Lord has called you to the Mansion of His Presence - do not delay!