ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥

Khottae Kharae Thudhh Aap Oupaaeae ||

You Yourself created the counterfeit and the genuine.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥

Thudhh Aapae Parakhae Lok Sabaaeae ||

You Yourself appraise all people.

ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

Kharae Parakh Khajaanai Paaeihi Khottae Bharam Bhulaavaniaa ||6||

You appraise the true, and place them in Your Treasury; You consign the false to wander in delusion. ||6||

ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥

Kio Kar Vaekhaa Kio Saalaahee ||

How can I behold You? How can I praise You?

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥

Gur Parasaadhee Sabadh Salaahee ||

By Guru's Grace, I praise You through the Word of the Shabad.

ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥

Thaerae Bhaanae Vich Anmrith Vasai Thoon Bhaanai Anmrith Peeaavaniaa ||7||

In Your Sweet Will, the Amrit is found; by Your Will, You inspire us to drink in this Amrit. ||7||

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥

Anmrith Sabadh Anmrith Har Baanee ||

The Shabad is Amrit; the Lord's Bani is Amrit.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥

Sathigur Saeviai Ridhai Samaanee ||

Serving the True Guru, it permeates the heart.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥

Naanak Anmrith Naam Sadhaa Sukhadhaathaa Pee Anmrith Sabh Bhukh Lehi Jaavaniaa ||8||15||16||

O Nanak, the Ambrosial Naam is forever the Giver of peace; drinking in this Amrit, all hunger is satisfied. ||8||15||16||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maajh Mehalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

Anmrith Varasai Sehaj Subhaaeae ||

The Ambrosial Nectar rains down, softly and gently.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥

Guramukh Viralaa Koee Jan Paaeae ||

How rare are those Gurmukhs who find it.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥

Anmrith Pee Sadhaa Thripathaasae Kar Kirapaa Thrisanaa Bujhaavaniaa ||1||

Those who drink it in are satisfied forever. Showering His Mercy upon them, the Lord quenches their thirst. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥

Ho Vaaree Jeeo Vaaree Guramukh Anmrith Peeaavaniaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those Gurmukhs who drink in this Ambrosial Nectar.

ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Rasanaa Ras Chaakh Sadhaa Rehai Rang Raathee Sehajae Har Gun Gaavaniaa ||1|| Rehaao ||

The tongue tastes the essence, and remains forever imbued with the Lord's Love, intuitively singing the Glorious Praises of the Lord. ||1||Pause||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥

Gur Parasaadhee Sehaj Ko Paaeae ||

By Guru's Grace, intuitive understanding is obtained;

ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

Dhubidhhaa Maarae Eikas Sio Liv Laaeae ||

Subduing the sense of duality, they are in love with the One.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

Nadhar Karae Thaa Har Gun Gaavai Nadharee Sach Samaavaniaa ||2||

When He bestows His Glance of Grace, then they sing the Glorious Praises of the Lord; by His Grace, they merge in Truth. ||2||

ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥

Sabhanaa Oupar Nadhar Prabh Thaeree ||

Above all is Your Glance of Grace, O God.

ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥

Kisai Thhorree Kisai Hai Ghanaeree ||

Upon some it is bestowed less, and upon others it is bestowed more.

ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

Thujh Thae Baahar Kishh N Hovai Guramukh Sojhee Paavaniaa ||3||

Without You, nothing happens at all; the Gurmukhs understand this. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥

Guramukh Thath Hai Beechaaraa ||

The Gurmukhs contemplate the essence of reality;

ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

Anmrith Bharae Thaerae Bhanddaaraa ||

Your Treasures are overflowing with Ambrosial Nectar.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

Bin Sathigur Saevae Koee N Paavai Gur Kirapaa Thae Paavaniaa ||4||

Without serving the True Guru, no one obtains it. It is obtained only by Guru's Grace. ||4||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥

Sathigur Saevai So Jan Sohai ||

Those who serve the True Guru are beautiful.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥

Anmrith Naam Anthar Man Mohai ||

The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, entices their inner minds.

ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

Anmrith Man Than Baanee Rathaa Anmrith Sehaj Sunaavaniaa ||5||

Their minds and bodies are attuned to the Ambrosial Bani of the Word; this Ambrosial Nectar is intuitively heard. ||5||

ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥

Manamukh Bhoolaa Dhoojai Bhaae Khuaaeae ||

The deluded, self-willed manmukhs are ruined through the love of duality.

ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥

Naam N Laevai Marai Bikh Khaaeae ||

They do not chant the Naam, and they die, eating poison.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥

Anadhin Sadhaa Visattaa Mehi Vaasaa Bin Saevaa Janam Gavaavaniaa ||6||

Night and day, they continually sit in manure. Without selfless service, their lives are wasted away. ||6||

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥

Anmrith Peevai Jis No Aap Peeaaeae ||

They alone drink in this Amrit, whom the Lord Himself inspires to do so.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

Gur Parasaadhee Sehaj Liv Laaeae ||

By Guru's Grace, they intuitively enshrine love for the Lord.

ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥

Pooran Poor Rehiaa Sabh Aapae Guramath Nadharee Aavaniaa ||7||

The Perfect Lord is Himself perfectly pervading everywhere; through the Guru's Teachings, He is perceived. ||7||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥

Aapae Aap Niranjan Soee ||

He Himself is the Immaculate Lord.

ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥

Jin Sirajee Thin Aapae Goee ||

He who has created, shall Himself destroy.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥

Naanak Naam Samaal Sadhaa Thoon Sehajae Sach Samaavaniaa ||8||16||17||

O Nanak, remember the Naam forever, and you shall merge into the True One with intuitive ease. ||8||16||17||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maajh Mehalaa 3 ||

Maajh, Third Mehl:

ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥

Sae Sach Laagae Jo Thudhh Bhaaeae ||

Those who please You are linked to the Truth.

ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥

Sadhaa Sach Saevehi Sehaj Subhaaeae ||

They serve the True One forever, with intuitive ease.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥

Sachai Sabadh Sachaa Saalaahee Sachai Mael Milaavaniaa ||1||

Through the True Word of the Shabad, they praise the True One, and they merge in the merging of Truth. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥

Ho Vaaree Jeeo Vaaree Sach Saalaahaniaa ||

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who praise the True One.

ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sach Dhhiaaein Sae Sach Raathae Sachae Sach Samaavaniaa ||1|| Rehaao ||

Those who meditate on the True One are attuned to Truth; they are absorbed into the Truest of the True. ||1||Pause||

ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥

Jeh Dhaekhaa Sach Sabhanee Thhaaee ||

The True One is everywhere, wherever I look.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

Gur Parasaadhee Mann Vasaaee ||

By Guru's Grace, I enshrine Him in my mind.

ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥

Than Sachaa Rasanaa Sach Raathee Sach Sun Aakh Vakhaananiaa ||2||

True are the bodies of those whose tongues are attuned to Truth. They hear the Truth, and speak it with their mouths. ||2||