ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਲੇਖਾ ਨਿਬੜੈ ਬਖਸੇ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥

Guramukh Path Sio Laekhaa Nibarrai Bakhasae Sifath Bhanddaar ||

The Gurmukh's account is settled with honor; the Lord blesses him with the treasure of His Praise.

ਓਥੈ ਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥

Outhhai Hathh N Aparrai Kook N Suneeai Pukaar ||

No one's hands can reach there; no one will hear anyone's cries.

ਓਥੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਕਢਿ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥

Outhhai Sathigur Baelee Hovai Kadt Leae Anthee Vaar ||

The True Guru will be your best friend there; at the very last instant, He will save you.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥

Eaenaa Janthaa No Hor Saevaa Nehee Sathigur Sir Karathaar ||6||

These beings should serve no other than the True Guru or the Creator Lord above the heads of all. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਬਾਬੀਹਾ ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਪੂਕਾਰਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

Baabeehaa Jis No Thoo Pookaaradhaa This No Lochai Sabh Koe ||

O rainbird, the One unto whom you call - everyone longs for that Lord.

ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਵਸਸੀ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥

Apanee Kirapaa Kar Kai Vasasee Van Thrin Hariaa Hoe ||

When He grants His Grace, it rains, and the forests and fields blossom forth in their greenery.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

Gur Parasaadhee Paaeeai Viralaa Boojhai Koe ||

By Guru's Grace, He is found; only a rare few understand this.

ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

Behadhiaa Outhadhiaa Nith Dhhiaaeeai Sadhaa Sadhaa Sukh Hoe ||

Sitting down and standing up, meditate continually on Him, and be at peace forever and ever.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦ ਹੀ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥

Naanak Anmrith Sadh Hee Varasadhaa Guramukh Dhaevai Har Soe ||1||

O Nanak, the Ambrosial Nectar rains down forever; the Lord gives it to the Gurmukh. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Ma 3 ||

Third Mehl:

ਕਲਮਲਿ ਹੋਈ ਮੇਦਨੀ ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Kalamal Hoee Maedhanee Aradhaas Karae Liv Laae ||

When the people of the world are suffering in pain, they call upon the Lord in loving prayer.

ਸਚੈ ਸੁਣਿਆ ਕੰਨੁ ਦੇ ਧੀਰਕ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

Sachai Suniaa Kann Dhae Dhheerak Dhaevai Sehaj Subhaae ||

The True Lord naturally listens and hears and gives comfort.

ਇੰਦ੍ਰੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

Eindhrai No Furamaaeiaa Vuthaa Shhehabar Laae ||

He commands the god of rain, and the rain pours down in torrents.

ਅਨੁ ਧਨੁ ਉਪਜੈ ਬਹੁ ਘਣਾ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

An Dhhan Oupajai Bahu Ghanaa Keemath Kehan N Jaae ||

Corn and wealth are produced in great abundance and prosperity; their value cannot be estimated.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥

Naanak Naam Salaahi Thoo Sabhanaa Jeeaa Dhaedhaa Rijak Sanbaahi ||

O Nanak, praise the Naam, the Name of the Lord; He reaches out and gives sustenance to all beings.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੨॥

Jith Khaadhhai Sukh Oopajai Fir Dhookh N Laagai Aae ||2||

Eating this, peace is produced, and the mortal never again suffers in pain. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥

Har Jeeo Sachaa Sach Thoo Sachae Laihi Milaae ||

O Dear Lord, You are the Truest of the True. You blend those who are truthful into Your Own Being.

ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂੜਿ ਮਿਲੈ ਨ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥

Dhoojai Dhoojee Tharaf Hai Koorr Milai N Miliaa Jaae ||

Those caught in duality are on the side of duality; entrenched in falsehood, they cannot merge into the Lord.

ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥

Aapae Jorr Vishhorriai Aapae Kudharath Dhaee Dhikhaae ||

You Yourself unite, and You Yourself separate; You display Your Creative Omnipotence.

ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥

Mohu Sog Vijog Hai Poorab Likhiaa Kamaae ||

Attachment brings the sorrow of separation; the mortal acts in accordance with pre-ordained destiny.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Ho Balihaaree Thin Ko Jo Har Charanee Rehai Liv Laae ||

I am a sacrifice to those who remain lovingly attached to the Lord's Feet.

ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥

Jio Jal Mehi Kamal Alipath Hai Aisee Banath Banaae ||

They are like the lotus which remains detached, floating upon the water.

ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Sae Sukheeeae Sadhaa Sohanae Jinh Vichahu Aap Gavaae ||

They are peaceful and beautiful forever; they eradicate self-conceit from within.

ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥

Thinh Sog Vijog Kadhae Nehee Jo Har Kai Ank Samaae ||7||

They never suffer sorrow or separation; they are merged in the Being of the Lord. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

Naanak So Saalaaheeai Jis Vas Sabh Kishh Hoe ||

O Nanak, praise the Lord; everything is in His power.

ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਿਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

Thisai Saraevihu Praaneeho This Bin Avar N Koe ||

Serve Him, O mortal beings; there is none other than Him.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

Guramukh Har Prabh Man Vasai Thaan Sadhaa Sadhaa Sukh Hoe ||

The Lord God abides within the mind of the Gurmukh, and then he is at peace, forever and ever.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

Sehasaa Mool N Hovee Sabh Chinthaa Vichahu Jaae ||

He is never cynical; all anxiety has been taken out from within him.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

Jo Kishh Hoe S Sehajae Hoe Kehanaa Kishhoo N Jaae ||

Whatever happens, happens naturally; no one has any say about it.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥

Sachaa Saahib Man Vasai Thaan Man Chindhiaa Fal Paae ||

When the True Lord abides in the mind, then the mind's desires are fulfilled.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

Naanak Thin Kaa Aakhiaa Aap Sunae J Laeian Pannai Paae ||1||

O Nanak, He Himself hears the words of those, whose accounts are in His Hands. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Ma 3 ||

Third Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਵਰਸਦਾ ਬੂਝਨਿ ਬੂਝਣਹਾਰ ॥

Anmrith Sadhaa Varasadhaa Boojhan Boojhanehaar ||

The Ambrosial Nectar rains down continually; realize this through realization.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਬੁਝਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

Guramukh Jinhee Bujhiaa Har Anmrith Rakhiaa Our Dhhaar ||

Those who, as Gurmukh, realize this, keep the Lord's Ambrosial Nectar enshrined within their hearts.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥

Har Anmrith Peevehi Sadhaa Rang Raathae Houmai Thrisanaa Maar ||

They drink in the Lord's Ambrosial Nectar, and remain forever imbued with the Lord; they conquer egotism and thirsty desires.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਰਸੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

Anmrith Har Kaa Naam Hai Varasai Kirapaa Dhhaar ||

The Name of the Lord is Ambrosial Nectar; the Lord showers His Grace, and it rains down.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥

Naanak Guramukh Nadharee Aaeiaa Har Aatham Raam Muraar ||2||

O Nanak, the Gurmukh comes to behold the Lord, the Supreme Soul. ||2||