ਮਃ ੧ ॥

Ma 1 ||

First Mehl

ਹਕੁ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ ਉਸੁ ਸੂਅਰ ਉਸੁ ਗਾਇ ॥

Hak Paraaeiaa Naanakaa Ous Sooar Ous Gaae ||

: To take what rightfully belongs to another, is like a Muslim eating pork, or a Hindu eating beef.

ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਹਾਮਾ ਤਾ ਭਰੇ ਜਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ਨ ਖਾਇ ॥

Gur Peer Haamaa Thaa Bharae Jaa Muradhaar N Khaae ||

Our Guru, our Spiritual Guide, stands by us, if we do not eat those carcasses.

ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥

Galee Bhisath N Jaaeeai Shhuttai Sach Kamaae ||

By mere talk, people do not earn passage to Heaven. Salvation comes only from the practice of Truth.

ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥

Maaran Paahi Haraam Mehi Hoe Halaal N Jaae ||

By adding spices to forbidden foods, they are not made acceptable.

ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥

Naanak Galee Koorreeee Koorro Palai Paae ||2||

O Nanak, from false talk, only falsehood is obtained. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

Ma 1 ||

First Mehl:

ਪੰਜਿ ਨਿਵਾਜਾ ਵਖਤ ਪੰਜਿ ਪੰਜਾ ਪੰਜੇ ਨਾਉ ॥

Panj Nivaajaa Vakhath Panj Panjaa Panjae Naao ||

There are five prayers and five times of day for prayer; the five have five names.

ਪਹਿਲਾ ਸਚੁ ਹਲਾਲ ਦੁਇ ਤੀਜਾ ਖੈਰ ਖੁਦਾਇ ॥

Pehilaa Sach Halaal Dhue Theejaa Khair Khudhaae ||

Let the first be truthfulness, the second honest living, and the third charity in the Name of God.

ਚਉਥੀ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਮਨੁ ਪੰਜਵੀ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ॥

Chouthhee Neeath Raas Man Panjavee Sifath Sanaae ||

Let the fourth be good will to all, and the fifth the praise of the Lord.

ਕਰਣੀ ਕਲਮਾ ਆਖਿ ਕੈ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਸਦਾਇ ॥

Karanee Kalamaa Aakh Kai Thaa Musalamaan Sadhaae ||

Repeat the prayer of good deeds, and then, you may call yourself a Muslim.

ਨਾਨਕ ਜੇਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥੩॥

Naanak Jaethae Koorriaar Koorrai Koorree Paae ||3||

O Nanak, the false obtain falsehood, and only falsehood. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਇਕਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜਦੇ ਇਕਿ ਕਚੈ ਦੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥

Eik Rathan Padhaarathh Vanajadhae Eik Kachai Dhae Vaapaaraa ||

Some trade in priceless jewels, while others deal in mere glass.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਪਾਈਅਨਿ ਅੰਦਰਿ ਰਤਨ ਭੰਡਾਰਾ ॥

Sathigur Thuthai Paaeean Andhar Rathan Bhanddaaraa ||

When the True Guru is pleased, we find the treasure of the jewel, deep within the self.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਲਧਿਆ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥

Vin Gur Kinai N Ladhhiaa Andhhae Bhouk Mueae Koorriaaraa ||

Without the Guru, no one has found this treasure. The blind and the false have died in their endless wanderings.

ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥

Manamukh Dhoojai Pach Mueae Naa Boojhehi Veechaaraa ||

The self-willed manmukhs putrefy and die in duality. They do not understand contemplative meditation.

ਇਕਸੁ ਬਾਝਹੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਿਸੁ ਅਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥

Eikas Baajhahu Dhoojaa Ko Nehee Kis Agai Karehi Pukaaraa ||

Without the One Lord, there is no other at all. Unto whom should they complain?

ਇਕਿ ਨਿਰਧਨ ਸਦਾ ਭਉਕਦੇ ਇਕਨਾ ਭਰੇ ਤੁਜਾਰਾ ॥

Eik Niradhhan Sadhaa Bhoukadhae Eikanaa Bharae Thujaaraa ||

Some are destitute, and wander around endlessly, while others have storehouses of wealth.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਸਭੁ ਛਾਰਾ ॥

Vin Naavai Hor Dhhan Naahee Hor Bikhiaa Sabh Shhaaraa ||

Without God's Name, there is no other wealth. Everything else is just poison and ashes.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੭॥

Naanak Aap Karaaeae Karae Aap Hukam Savaaranehaaraa ||7||

O Nanak, the Lord Himself acts, and causes others to act; by the Hukam of His Command, we are embellished and exalted. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

Salok Ma 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵਣੁ ਮੁਸਕਲੁ ਜਾ ਹੋਇ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥

Musalamaan Kehaavan Musakal Jaa Hoe Thaa Musalamaan Kehaavai ||

It is difficult to be called a Muslim; if one is truly a Muslim, then he may be called one.

ਅਵਲਿ ਅਉਲਿ ਦੀਨੁ ਕਰਿ ਮਿਠਾ ਮਸਕਲ ਮਾਨਾ ਮਾਲੁ ਮੁਸਾਵੈ ॥

Aval Aoul Dheen Kar Mithaa Masakal Maanaa Maal Musaavai ||

First, let him savor the religion of the Prophet as sweet; then, let his pride of his possessions be scraped away.

ਹੋਇ ਮੁਸਲਿਮੁ ਦੀਨ ਮੁਹਾਣੈ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥

Hoe Musalim Dheen Muhaanai Maran Jeevan Kaa Bharam Chukaavai ||

Becoming a true Muslim, a disciple of the faith of Mohammed, let him put aside the delusion of death and life.

ਰਬ ਕੀ ਰਜਾਇ ਮੰਨੇ ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਕਰਤਾ ਮੰਨੇ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ॥

Rab Kee Rajaae Mannae Sir Oupar Karathaa Mannae Aap Gavaavai ||

As he submits to God's Will, and surrenders to the Creator, he is rid of selfishness and conceit.

ਤਉ ਨਾਨਕ ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਿਹਰੰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥੧॥

Tho Naanak Sarab Jeeaa Miharanmath Hoe Th Musalamaan Kehaavai ||1||

And when, O Nanak, he is merciful to all beings, only then shall he be called a Muslim. ||1||

ਮਹਲਾ ੪ ॥

Mehalaa 4 ||

Fourth Mehl:

ਪਰਹਰਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਝੂਠੁ ਨਿੰਦਾ ਤਜਿ ਮਾਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥

Parehar Kaam Krodhh Jhooth Nindhaa Thaj Maaeiaa Ahankaar Chukaavai ||

Renounce sexual desire, anger, falsehood and slander; forsake Maya and eliminate egotistical pride.

ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕਾਮਿਨੀ ਮੋਹੁ ਤਜੈ ਤਾ ਅੰਜਨ ਮਾਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥

Thaj Kaam Kaaminee Mohu Thajai Thaa Anjan Maahi Niranjan Paavai ||

Renounce sexual desire and promiscuity, and give up emotional attachment. Only then shall you obtain the Immaculate Lord amidst the darkness of the world.

ਤਜਿ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਤਜਿ ਪਿਆਸ ਆਸ ਰਾਮ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥

Thaj Maan Abhimaan Preeth Suth Dhaaraa Thaj Piaas Aas Raam Liv Laavai ||

Renounce selfishness, conceit and arrogant pride, and your love for your children and spouse. Abandon your thirsty hopes and desires, and embrace love for the Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥

Naanak Saachaa Man Vasai Saach Sabadh Har Naam Samaavai ||2||

O Nanak, the True One shall come to dwell in your mind. Through the True Word of the Shabad, you shall be absorbed in the Name of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਰਾਜੇ ਰਯਤਿ ਸਿਕਦਾਰ ਕੋਇ ਨ ਰਹਸੀਓ ॥

Raajae Rayath Sikadhaar Koe N Rehaseeou ||

Neither the kings, nor their subjects, nor the leaders shall remain.

ਹਟ ਪਟਣ ਬਾਜਾਰ ਹੁਕਮੀ ਢਹਸੀਓ ॥

Hatt Pattan Baajaar Hukamee Dtehaseeou ||

The shops, the cities and the streets shall eventually disintegrate, by the Hukam of the Lord's Command.

ਪਕੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ਮੂਰਖੁ ਜਾਣੈ ਆਪਣੇ ॥

Pakae Bank Dhuaar Moorakh Jaanai Aapanae ||

Those solid and beautiful mansions-the fools think that they belong to them.

ਦਰਬਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਰੀਤੇ ਇਕਿ ਖਣੇ ॥

Dharab Bharae Bhanddaar Reethae Eik Khanae ||

The treasure-houses, filled with wealth, shall be emptied out in an instant.

ਤਾਜੀ ਰਥ ਤੁਖਾਰ ਹਾਥੀ ਪਾਖਰੇ ॥

Thaajee Rathh Thukhaar Haathhee Paakharae ||

The horses, chariots, camels and elephants, with all their decorations;

ਬਾਗ ਮਿਲਖ ਘਰ ਬਾਰ ਕਿਥੈ ਸਿ ਆਪਣੇ ॥

Baag Milakh Ghar Baar Kithhai S Aapanae ||

The gardens, lands, houses, tents, soft beds and satin pavilions-Oh,

ਤੰਬੂ ਪਲੰਘ ਨਿਵਾਰ ਸਰਾਇਚੇ ਲਾਲਤੀ ॥

Thanboo Palangh Nivaar Saraaeichae Laalathee ||

Where are those things, which they believe to be their own?

ਨਾਨਕ ਸਚ ਦਾਤਾਰੁ ਸਿਨਾਖਤੁ ਕੁਦਰਤੀ ॥੮॥

Naanak Sach Dhaathaar Sinaakhath Kudharathee ||8||

O Nanak, the True One is the Giver of all; He is revealed through His All-powerful Creative Nature. ||8||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

Salok Ma 1 ||

Shalok, First Mehl:

ਨਦੀਆ ਹੋਵਹਿ ਧੇਣਵਾ ਸੁੰਮ ਹੋਵਹਿ ਦੁਧੁ ਘੀਉ ॥

Nadheeaa Hovehi Dhhaenavaa Sunm Hovehi Dhudhh Gheeo ||

If the rivers became cows, giving milk, and the spring water became milk and ghee;

ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਸਕਰ ਹੋਵੈ ਖੁਸੀ ਕਰੇ ਨਿਤ ਜੀਉ ॥

Sagalee Dhharathee Sakar Hovai Khusee Karae Nith Jeeo ||

If all the earth became sugar, to continually excite the mind;