ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥

Naanak Man Hee Thae Man Maaniaa Naa Kishh Marai N Jaae ||2||

O Nanak, through the mind, the mind is satisfied, and then, nothing comes or goes. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥

Kaaeiaa Kott Apaar Hai Milanaa Sanjogee ||

The body is the fortress of the Infinite Lord; it is obtained only by destiny.

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥

Kaaeiaa Andhar Aap Vas Rehiaa Aapae Ras Bhogee ||

The Lord Himself dwells within the body; He Himself is the Enjoyer of pleasures.

ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥

Aap Atheeth Alipath Hai Nirajog Har Jogee ||

He Himself remains detached and unaffected; while unattached, He is still attached.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥

Jo This Bhaavai So Karae Har Karae S Hogee ||

He does whatever He pleases, and whatever He does, comes to pass.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥

Har Guramukh Naam Dhhiaaeeai Lehi Jaahi Vijogee ||13||

The Gurmukh meditates on the Lord's Name, and separation from the Lord is ended. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥

Vaahu Vaahu Aap Akhaaeidhaa Gur Sabadhee Sach Soe ||

Waaho! Waaho! The Lord Himself causes us to praise Him, through the True Word of the Guru's Shabad.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

Vaahu Vaahu Sifath Salaah Hai Guramukh Boojhai Koe ||

Waaho! Waaho! is His Eulogy and Praise; how rare are the Gurmukhs who understand this.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

Vaahu Vaahu Baanee Sach Hai Sach Milaavaa Hoe ||

Waaho! Waaho! is the True Word of His Bani, by which we meet our True Lord.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥

Naanak Vaahu Vaahu Karathiaa Prabh Paaeiaa Karam Paraapath Hoe ||1||

O Nanak, chanting Waaho! Waaho! God is attained; by His Grace, He is obtained. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Ma 3 ||

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥

Vaahu Vaahu Karathee Rasanaa Sabadh Suhaaee ||

Chanting Waaho! Waaho! the tongue is adorned with the Word of the Shabad.

ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥

Poorai Sabadh Prabh Miliaa Aaee ||

Through the Perfect Shabad, one comes to meet God.

ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥

Vaddabhaageeaa Vaahu Vaahu Muhahu Kadtaaee ||

How very fortunate are those, who with their mouths, chant Waaho! Waaho!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥

Vaahu Vaahu Karehi Saeee Jan Sohanae Thinh Ko Parajaa Poojan Aaee ||

How beautiful are those persons who chant Waaho! Waaho! ; people come to venerate them.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥

Vaahu Vaahu Karam Paraapath Hovai Naanak Dhar Sachai Sobhaa Paaee ||2||

Waaho! Waaho! is obtained by His Grace; O Nanak, honor is obtained at the Gate of the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜ੍ਹ੍ਹ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥

Bajar Kapaatt Kaaeiaa Garrh Bheethar Koorr Kusath Abhimaanee ||

Within the fortress of body, are the hard and rigid doors of falsehood, deception and pride.

ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥

Bharam Bhoolae Nadhar N Aavanee Manamukh Andhh Agiaanee ||

Deluded by doubt, the blind and ignorant self-willed manmukhs cannot see them.

ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥

Oupaae Kithai N Labhanee Kar Bhaekh Thhakae Bhaekhavaanee ||

They cannot be found by any efforts; wearing their religious robes, the wearers have grown weary of trying.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨ੍ਹ੍ਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥

Gur Sabadhee Kholaaeeanih Har Naam Japaanee ||

The doors are opened only by the Word of the Guru's Shabad, and then, one chants the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥

Har Jeeo Anmrith Birakh Hai Jin Peeaa Thae Thripathaanee ||14||

The Dear Lord is the Tree of Ambrosial Nectar; those who drink in this Nectar are satisfied. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥

Vaahu Vaahu Karathiaa Rain Sukh Vihaae ||

Chanting Waaho! Waaho! the night of one's life passes in peace.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥

Vaahu Vaahu Karathiaa Sadhaa Anandh Hovai Maeree Maae ||

Chanting Waaho! Waaho! I am in eternal bliss, O my mother!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Vaahu Vaahu Karathiaa Har Sio Liv Laae ||

Chanting Waaho! Waaho!, I have fallen in love with the Lord.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥

Vaahu Vaahu Karamee Bolai Bolaae ||

Waaho! Waaho! Through the karma of good deeds, I chant it, and inspire others to chant it as well.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥

Vaahu Vaahu Karathiaa Sobhaa Paae ||

Chanting Waaho! Waaho!, one obtains honor.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥

Naanak Vaahu Vaahu Sath Rajaae ||1||

O Nanak, Waaho! Waaho! is the Will of the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Ma 3 ||

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥

Vaahu Vaahu Baanee Sach Hai Guramukh Ladhhee Bhaal ||

Waaho! Waaho! is the Bani of the True Word. Searching, the Gurmukhs have found it.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥

Vaahu Vaahu Sabadhae Oucharai Vaahu Vaahu Hiradhai Naal ||

Waaho! Waaho! They chant the Word of the Shabad. Waaho! Waaho! They enshrine it in their hearts.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥

Vaahu Vaahu Karathiaa Har Paaeiaa Sehajae Guramukh Bhaal ||

Chanting Waaho! Waaho! the Gurmukhs easily obtain the Lord, after searching.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥

Sae Vaddabhaagee Naanakaa Har Har Ridhai Samaal ||2||

O Nanak, very fortunate are those who reflect upon the Lord, Har, Har, within their hearts. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥

Eae Manaa Ath Lobheeaa Nith Lobhae Raathaa ||

O my utterly greedy mind, you are constantly engrossed in greed.

ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥

Maaeiaa Manasaa Mohanee Dheh Dhis Firaathaa ||

In your desire for the enticing Maya, you wander in the ten directions.

ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥

Agai Naao Jaath N Jaaeisee Manamukh Dhukh Khaathaa ||

Your name and social status shall not go with you hereafter; the self-willed manmukh is consumed by pain.

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥

Rasanaa Har Ras N Chakhiou Feekaa Bolaathaa ||

Your tongue does not taste the sublime essence of the Lord; it utters only insipid words.

ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥

Jinaa Guramukh Anmrith Chaakhiaa Sae Jan Thripathaathaa ||15||

Those Gurmukhs who drink in the Ambrosial Nectar are satisfied. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥

Vaahu Vaahu This No Aakheeai J Sachaa Gehir Ganbheer ||

Chant Waaho! Waaho! to the Lord, who is True, profound and unfathomable.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥

Vaahu Vaahu This No Aakheeai J Gunadhaathaa Math Dhheer ||

Chant Waaho! Waaho! to the Lord, who is the Giver of virtue, intelligence and patience.