ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥

Jaanee Ghath Chalaaeiaa Likhiaa Aaeiaa Runnae Veer Sabaaeae ||

This dear soul is driven off, when the pre-ordained Order is received, and all the relatives cry out in mourning.

ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥

Kaaneiaa Hans Thheeaa Vaeshhorraa Jaan Dhin Punnae Maeree Maaeae ||

The body and the swan-soul are separated, when one's days are past and done, O my mother.

ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥

Jaehaa Likhiaa Thaehaa Paaeiaa Jaehaa Purab Kamaaeiaa ||

As is one's pre-ordained Destiny, so does one receive, according to one's past actions.

ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥

Dhhann Sirandhaa Sachaa Paathisaahu Jin Jag Dhhandhhai Laaeiaa ||1||

Blessed is the Creator, the True King, who has linked the whole world to its tasks. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥

Saahib Simarahu Maerae Bhaaeeho Sabhanaa Eaehu Paeiaanaa ||

Meditate in remembrance on the Lord and Master, O my Siblings of Destiny; everyone has to pass this way.

ਏਥੈ ਧੰਧਾ ਕੂੜਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾ ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ॥

Eaethhai Dhhandhhaa Koorraa Chaar Dhihaa Aagai Sarapar Jaanaa ||

These false entanglements last for only a few days; then, one must surely move on to the world hereafter.

ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ਜਿਉ ਮਿਹਮਾਣਾ ਕਾਹੇ ਗਾਰਬੁ ਕੀਜੈ ॥

Aagai Sarapar Jaanaa Jio Mihamaanaa Kaahae Gaarab Keejai ||

He must surely move on to the world hereafter, like a guest; so why does he indulge in ego?

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ॥

Jith Saeviai Dharageh Sukh Paaeeai Naam Thisai Kaa Leejai ||

Chant the Name of the Lord; serving Him, you shall obtain peace in His Court.

ਆਗੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਮੂਲੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਿਆ ਵਿਹਾਣਾ ॥

Aagai Hukam N Chalai Moolae Sir Sir Kiaa Vihaanaa ||

In the world hereafter, no one's commands will be obeyed. According to their actions, each and every person proceeds.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਿਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥੨॥

Saahib Simarihu Maerae Bhaaeeho Sabhanaa Eaehu Paeiaanaa ||2||

Meditate in remembrance on the Lord and Master, O my Siblings of Destiny; everyone has to pass this way. ||2||

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

Jo This Bhaavai Sanmrathh So Thheeai Heelarraa Eaehu Sansaaro ||

Whatever pleases the Almighty Lord, that alone comes to pass; this world is an opportunity to please Him.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਾਚੜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥

Jal Thhal Meheeal Rav Rehiaa Saacharraa Sirajanehaaro ||

The True Creator Lord is pervading and permeating the water, the land and the air.

ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

Saachaa Sirajanehaaro Alakh Apaaro Thaa Kaa Anth N Paaeiaa ||

The True Creator Lord is invisible and infinite; His limits cannot be found.

ਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ਹੈ ਇਕ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

Aaeiaa Thin Kaa Safal Bhaeiaa Hai Eik Man Jinee Dhhiaaeiaa ||

Fruitful is the coming of those, who meditate single-mindedly on Him.

ਢਾਹੇ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥

Dtaahae Dtaahi Ousaarae Aapae Hukam Savaaranehaaro ||

He destroys, and having destroyed, He creates; by His Order, He adorns us.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੩॥

Jo This Bhaavai Sanmrathh So Thheeai Heelarraa Eaehu Sansaaro ||3||

Whatever pleases the Almighty Lord, that alone comes to pass; this world is an opportunity to please Him. ||3||

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥

Naanak Runnaa Baabaa Jaaneeai Jae Rovai Laae Piaaro ||

Nanak: he alone truly weeps, O Baba, who weeps in the Lord's Love.

ਵਾਲੇਵੇ ਕਾਰਣਿ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ॥

Vaalaevae Kaaran Baabaa Roeeai Rovan Sagal Bikaaro ||

One who weeps for the sake of worldly objects, O Baba, weeps totally in vain.

ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ਗਾਫਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਵੈ ॥

Rovan Sagal Bikaaro Gaafal Sansaaro Maaeiaa Kaaran Rovai ||

This weeping is all in vain; the world forgets the Lord, and weeps for the sake of Maya.

ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਏਵੈ ਖੋਵੈ ॥

Changaa Mandhaa Kishh Soojhai Naahee Eihu Than Eaevai Khovai ||

He does not distinguish between good and evil, and wastes away this life in vain.

ਐਥੈ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਕੂੜਿ ਕਰਹੁ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥

Aithhai Aaeiaa Sabh Ko Jaasee Koorr Karahu Ahankaaro ||

Everyone who comes here, shall have to leave; to act in ego is false.

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥੪॥੧॥

Naanak Runnaa Baabaa Jaaneeai Jae Rovai Laae Piaaro ||4||1||

Nanak: he alone truly weeps, O Baba, who weeps in the Lord's Love. ||4||1||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Vaddehans Mehalaa 1 ||

Wadahans, First Mehl:

ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾਂ ॥

Aavahu Milahu Sehaeleeho Sacharraa Naam Leaehaan ||

Come, O my companions - let us meet together and dwell upon the True Name.

ਰੋਵਹ ਬਿਰਹਾ ਤਨ ਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇਹਾਂ ॥

Roveh Birehaa Than Kaa Aapanaa Saahib Sanmhaalaehaan ||

Let us weep over the body's separation from the Lord and Master; let us remember Him in contemplation.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿਹ ਪੰਥੁ ਨਿਹਾਲਿਹ ਅਸਾ ਭਿ ਓਥੈ ਜਾਣਾ ॥

Saahib Samhaalih Panthh Nihaalih Asaa Bh Outhhai Jaanaa ||

Let us remember the Lord and Master in contemplation, and keep a watchful eye on the Path. We shall have to go there as well.

ਜਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਹੋਆ ਤਿਸੈ ਕਾ ਭਾਣਾ ॥

Jis Kaa Keeaa Thin Hee Leeaa Hoaa Thisai Kaa Bhaanaa ||

He who has created, also destroys; whatever happens is by His Will.

ਜੋ ਤਿਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਸੁ ਆਗੈ ਆਇਆ ਅਸੀ ਕਿ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇਹਾ ॥

Jo Thin Kar Paaeiaa S Aagai Aaeiaa Asee K Hukam Karaehaa ||

Whatever He has done, has come to pass; how can we command Him?

ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾ ॥੧॥

Aavahu Milahu Sehaeleeho Sacharraa Naam Leaehaa ||1||

Come, O my companions - let us meet together and dwell upon the True Name. ||1||

ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ਐਸਾ ਕੋਇ ॥

Maran N Mandhaa Lokaa Aakheeai Jae Mar Jaanai Aisaa Koe ||

Death would not be called bad, O people, if one knew how to truly die.

ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਆਪਣਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥

Saevihu Saahib Sanmrathh Aapanaa Panthh Suhaelaa Aagai Hoe ||

Serve your Almighty Lord and Master, and your path in the world hereafter will be easy.

ਪੰਥਿ ਸੁਹੇਲੈ ਜਾਵਹੁ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਆਗੈ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥

Panthh Suhaelai Jaavahu Thaan Fal Paavahu Aagai Milai Vaddaaee ||

Take this easy path, and you shall obtain the fruits of your rewards, and receive honor in the world hereafter.

ਭੇਟੈ ਸਿਉ ਜਾਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਤਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਪਾਈ ॥

Bhaettai Sio Jaavahu Sach Samaavahu Thaan Path Laekhai Paaee ||

Go there with your offering, and you shall merge in the True Lord; your honor shall be confirmed.

ਮਹਲੀ ਜਾਇ ਪਾਵਹੁ ਖਸਮੈ ਭਾਵਹੁ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥

Mehalee Jaae Paavahu Khasamai Bhaavahu Rang Sio Raleeaa Maanai ||

You shall obtain a place in the Mansion of the Lord Master's Presence; being pleasing to Him, you shall enjoy the pleasures of His Love.

ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਕੋਈ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥

Maran N Mandhaa Lokaa Aakheeai Jae Koee Mar Jaanai ||2||

Death would not be called bad, O people, if one knew how to truly die. ||2||

ਮਰਣੁ ਮੁਣਸਾ ਸੂਰਿਆ ਹਕੁ ਹੈ ਜੋ ਹੋਇ ਮਰਨਿ ਪਰਵਾਣੋ ॥

Maran Munasaa Sooriaa Hak Hai Jo Hoe Maran Paravaano ||

The death of brave heroes is blessed, if it is approved by God.