ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥

This Gur Ko Sadh Balihaaranai Jin Har Saevaa Banath Banaaee ||

I am forever a sacrifice to that Guru, who has led me to serve the Lord.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਮੈਨੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥

So Sathigur Piaaraa Maerai Naal Hai Jithhai Kithhai Maino Leae Shhaddaaee ||

That Beloved True Guru is always with me; wherever I may be, He will save me.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥

This Gur Ko Saabaas Hai Jin Har Sojhee Paaee ||

Most blessed is that Guru, who imparts understanding of the Lord.

ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੁਰਾਈ ॥੫॥

Naanak Gur Vittahu Vaariaa Jin Har Naam Dheeaa Maerae Man Kee Aas Puraaee ||5||

O Nanak, I am a sacrifice to the Guru, who has given me the Lord's Name, and fulfilled the desires of my mind. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧੀ ਜਲਿ ਮੁਈ ਜਲਿ ਜਲਿ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥

Thrisanaa Dhaadhhee Jal Muee Jal Jal Karae Pukaar ||

Consumed by desires, the world is burning and dying; burning and burning, it cries out.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੀਤਲ ਜੇ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਜਲੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥

Sathigur Seethal Jae Milai Fir Jalai N Dhoojee Vaar ||

But if it meets with the cooling and soothing True Guru, it does not burn any longer.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕੋ ਨਹੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧॥

Naanak Vin Naavai Nirabho Ko Nehee Jichar Sabadh N Karae Veechaar ||1||

O Nanak, without the Name, and without contemplating the Word of the Shabad, no one becomes fearless. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Ma 3 ||

Third Mehl:

ਭੇਖੀ ਅਗਨਿ ਨ ਬੁਝਈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

Bhaekhee Agan N Bujhee Chinthaa Hai Man Maahi ||

Wearing ceremonial robes, the fire is not quenched, and the mind is filled with anxiety.

ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨਾ ਮਰੈ ਤਿਉ ਨਿਗੁਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

Varamee Maaree Saap N Marai Thio Nigurae Karam Kamaahi ||

Destroying the snake's hole, the snake is not killed; it is just like doing deeds without a Guru.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Sathigur Dhaathaa Saeveeai Sabadh Vasai Man Aae ||

Serving the Giver, the True Guru, the Shabad comes to abide in the mind.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਇ ॥

Man Than Seethal Saanth Hoe Thrisanaa Agan Bujhaae ||

The mind and body are cooled and soothed; peace ensues, and the fire of desire is quenched.

ਸੁਖਾ ਸਿਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Sukhaa Sir Sadhaa Sukh Hoe Jaa Vichahu Aap Gavaae ||

The supreme comforts and lasting peace are obtained, when one eradicates ego from within.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Guramukh Oudhaasee So Karae J Sach Rehai Liv Laae ||

He alone becomes a detached Gurmukh, who lovingly focuses his consciousness on the True Lord.

ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਜਾ ਆਘਾਇ ॥

Chinthaa Mool N Hovee Har Naam Rajaa Aaghaae ||

Anxiety does not affect him at all; he is satisfied and satiated with the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥

Naanak Naam Binaa Neh Shhootteeai Houmai Pachehi Pachaae ||2||

O Nanak, without the Naam, no one is saved; they are utterly ruined by egotism. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਅੜੇ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ॥

Jinee Har Har Naam Dhhiaaeiaa Thinee Paaeiarrae Sarab Sukhaa ||

Those who meditate on the Lord, Har, Har, obtain all peace and comforts.

ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਭੁਖਾ ॥

Sabh Janam Thinaa Kaa Safal Hai Jin Har Kae Naam Kee Man Laagee Bhukhaa ||

Fruitful is the entire life of those, who hunger for the Name of the Lord in their minds.

ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਸਭਿ ਦੁਖਾ ॥

Jinee Gur Kai Bachan Aaraadhhiaa Thin Visar Geae Sabh Dhukhaa ||

Those who worship the Lord in adoration, through the Word of the Guru's Shabad, forget all their pains and suffering.

ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੈ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਚੁਖਾ ॥

Thae Santh Bhalae Gurasikh Hai Jin Naahee Chinth Paraaee Chukhaa ||

Those Gursikhs are good Saints, who care for nothing other than the Lord.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਮੁਖਾ ॥੬॥

Dhhan Dhhann Thinaa Kaa Guroo Hai Jis Anmrith Fal Har Laagae Mukhaa ||6||

Blessed, blessed is their Guru, whose mouth tastes the Ambrosial Fruit of the Lord's Name. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok Ma 3 ||

Shalok, Third Mehl:

ਕਲਿ ਮਹਿ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

Kal Mehi Jam Jandhaar Hai Hukamae Kaar Kamaae ||

In the Dark Age of Kali Yuga, the Messenger of Death is the enemy of life, but he acts according to the Lord's Command.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖਾ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥

Gur Raakhae Sae Oubarae Manamukhaa Dhaee Sajaae ||

Those who are protected by the Guru are saved, while the self-willed manmukhs receive their punishment.

ਜਮਕਾਲੈ ਵਸਿ ਜਗੁ ਬਾਂਧਿਆ ਤਿਸ ਦਾ ਫਰੂ ਨ ਕੋਇ ॥

Jamakaalai Vas Jag Baandhhiaa This Dhaa Faroo N Koe ||

The world is under the control, and in the bondage of the Messenger of Death; no one can hold him back.

ਜਿਨਿ ਜਮੁ ਕੀਤਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Jin Jam Keethaa So Saeveeai Guramukh Dhukh N Hoe ||

So serve the One who created Death; as Gurmukh, no pain shall touch you.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥੧॥

Naanak Guramukh Jam Saevaa Karae Jin Man Sachaa Hoe ||1||

O Nanak, Death serves the Gurmukhs; the True Lord abides in their minds. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Ma 3 ||

Third Mehl:

ਏਹਾ ਕਾਇਆ ਰੋਗਿ ਭਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥

Eaehaa Kaaeiaa Rog Bharee Bin Sabadhai Dhukh Houmai Rog N Jaae ||

This body is filled with disease; without the Word of the Shabad, the pain of the disease of ego does not depart.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥

Sathigur Milai Thaa Niramal Hovai Har Naamo Mann Vasaae ||

When one meets the True Guru, then he becomes immaculately pure, and he enshrines the Lord's Name within his mind.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਵਿਸਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥

Naanak Naam Dhhiaaeiaa Sukhadhaathaa Dhukh Visariaa Sehaj Subhaae ||2||

O Nanak, meditating on the Naam, the Name of the Peace-Giving Lord, his pains are automatically forgotten. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਜਿਨਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਉਪਦੇਸਿਆ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥

Jin Jagajeevan Oupadhaesiaa This Gur Ko Ho Sadhaa Ghumaaeiaa ||

I am forever a sacrifice to the Guru, who has taught me about the Lord, the Life of the World.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ਜਿਨਿ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥

This Gur Ko Ho Khanneeai Jin Madhhusoodhan Har Naam Sunaaeiaa ||

I am every bit a sacrifice to the Guru, the Lover of Nectar, who has revealed the Name of the Lord.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥

This Gur Ko Ho Vaaranai Jin Houmai Bikh Sabh Rog Gavaaeiaa ||

I am a sacrifice to the Guru, who has totally cured me of the fatal disease of egotism.

ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਵਡ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਅਵਗਣ ਕਟਿ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਇਆ ॥

This Sathigur Ko Vadd Punn Hai Jin Avagan Katt Gunee Samajhaaeiaa ||

Glorious and great are the virtues of the Guru, who has eradicated evil, and instructed me in virtue.