ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੯ ॥

Sorath Mehalaa 9 ||

Sorat'h, Ninth Mehl:

ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

Preetham Jaan Laehu Man Maahee ||

O dear friend, know this in your mind.

ਅਪਨੇ ਸੁਖ ਸਿਉ ਹੀ ਜਗੁ ਫਾਂਧਿਓ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Apanae Sukh Sio Hee Jag Faandhhiou Ko Kaahoo Ko Naahee ||1|| Rehaao ||

The world is entangled in its own pleasures; no one is for anyone else. ||1||Pause||

ਸੁਖ ਮੈ ਆਨਿ ਬਹੁਤੁ ਮਿਲਿ ਬੈਠਤ ਰਹਤ ਚਹੂ ਦਿਸਿ ਘੇਰੈ ॥

Sukh Mai Aan Bahuth Mil Baithath Rehath Chehoo Dhis Ghaerai ||

In good times, many come and sit together, surrounding you on all four sides.

ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਸਭ ਹੀ ਸੰਗੁ ਛਾਡਿਤ ਕੋਊ ਨ ਆਵਤ ਨੇਰੈ ॥੧॥

Bipath Paree Sabh Hee Sang Shhaaddith Kooo N Aavath Naerai ||1||

But when hard times come, they all leave, and no one comes near you. ||1||

ਘਰ ਕੀ ਨਾਰਿ ਬਹੁਤੁ ਹਿਤੁ ਜਾ ਸਿਉ ਸਦਾ ਰਹਤ ਸੰਗ ਲਾਗੀ ॥

Ghar Kee Naar Bahuth Hith Jaa Sio Sadhaa Rehath Sang Laagee ||

Your wife, whom you love so much, and who has remained ever attached to you,

ਜਬ ਹੀ ਹੰਸ ਤਜੀ ਇਹ ਕਾਂਇਆ ਪ੍ਰੇਤ ਪ੍ਰੇਤ ਕਰਿ ਭਾਗੀ ॥੨॥

Jab Hee Hans Thajee Eih Kaaneiaa Praeth Praeth Kar Bhaagee ||2||

Runs away crying, ""Ghost! Ghost!"", as soon as the swan-soul leaves this body. ||2||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋ ਬਿਉਹਾਰੁ ਬਨਿਓ ਹੈ ਜਾ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਇਓ ॥

Eih Bidhh Ko Biouhaar Baniou Hai Jaa Sio Naehu Lagaaeiou ||

This is the way they act - those whom we love so much.

ਅੰਤ ਬਾਰ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਜੀ ਕੋਊ ਕਾਮਿ ਨ ਆਇਓ ॥੩॥੧੨॥੧੩੯॥

Anth Baar Naanak Bin Har Jee Kooo Kaam N Aaeiou ||3||12||139||

At the very last moment, O Nanak, no one is any use at all, except the Dear Lord. ||3||12||139||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਚਉਤੁਕੀ

Sorath Mehalaa 1 Ghar 1 Asattapadheeaa Chouthukee

Sorat'h, First Mehl, First House, Ashtapadees, Chau-Tukas:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik Oankaar Sathigur Prasaadh ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਪੜਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਹੋਰੁ ਨ ਪੂਜਉ ਮੜੈ ਮਸਾਣਿ ਨ ਜਾਈ ॥

Dhubidhhaa N Parro Har Bin Hor N Poojo Marrai Masaan N Jaaee ||

I am not torn by duality, because I do not worship any other than the Lord; I do not visit tombs or crematoriums.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਰਾਚਿ ਨ ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਵਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਾਮਿ ਬੁਝਾਈ ॥

Thrisanaa Raach N Par Ghar Jaavaa Thrisanaa Naam Bujhaaee ||

I do not enter the houses of strangers, engrossed in desire. The Naam, the Name of the Lord, has satisfied my desires.

ਘਰ ਭੀਤਰਿ ਘਰੁ ਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਸਹਜਿ ਰਤੇ ਮਨ ਭਾਈ ॥

Ghar Bheethar Ghar Guroo Dhikhaaeiaa Sehaj Rathae Man Bhaaee ||

Deep within my heart, the Guru has shown me the home of my being, and my mind is imbued with peace and poise, O Siblings of Destiny.

ਤੂ ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੧॥

Thoo Aapae Dhaanaa Aapae Beenaa Thoo Dhaevehi Math Saaee ||1||

You Yourself are all-knowing, and You Yourself are all-seeing; You alone bestow intelligence, O Lord. ||1||

ਮਨੁ ਬੈਰਾਗਿ ਰਤਉ ਬੈਰਾਗੀ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥

Man Bairaag Ratho Bairaagee Sabadh Man Baedhhiaa Maeree Maaee ||

My mind is detached, imbued with detachment; the Word of the Shabad has pierced my mind, O my mother.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਬਾਣੀ ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Anthar Joth Niranthar Baanee Saachae Saahib Sio Liv Laaee || Rehaao ||

God's Light shines continually within the nucleus of my deepest self; I am lovingly attached to the Bani, the Word of the True Lord Master. ||Pause||

ਅਸੰਖ ਬੈਰਾਗੀ ਕਹਹਿ ਬੈਰਾਗ ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥

Asankh Bairaagee Kehehi Bairaag So Bairaagee J Khasamai Bhaavai ||

Countless detached renunciates talk of detachment and renunciation, but he alone is a true renunciate, who is pleasing to the Lord Master.

ਹਿਰਦੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਭੈ ਰਚਿਆ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

Hiradhai Sabadh Sadhaa Bhai Rachiaa Gur Kee Kaar Kamaavai ||

The Word of the Shabad is ever in his heart; he is absorbed in the Fear of God, and he works to serve the Guru.

ਏਕੋ ਚੇਤੈ ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਵੈ ॥

Eaeko Chaethai Manooaa N Ddolai Dhhaavath Varaj Rehaavai ||

He remembers the One Lord, his mind does not waver, and he restrains its wanderings.

ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਾਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੨॥

Sehajae Maathaa Sadhaa Rang Raathaa Saachae Kae Gun Gaavai ||2||

He is intoxicated with celestial bliss, and is ever imbued with the Lord's Love; he sings the Glorious Praises of the True Lord. ||2||

ਮਨੂਆ ਪਉਣੁ ਬਿੰਦੁ ਸੁਖਵਾਸੀ ਨਾਮਿ ਵਸੈ ਸੁਖ ਭਾਈ ॥

Manooaa Poun Bindh Sukhavaasee Naam Vasai Sukh Bhaaee ||

The mind is like the wind, but if it comes to rest in peace, even for an instant, then he shall abide in the peace of the Name, O Siblings of Destiny.

ਜਿਹਬਾ ਨੇਤ੍ਰ ਸੋਤ੍ਰ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਜਲਿ ਬੂਝੀ ਤੁਝਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥

Jihabaa Naethr Sothr Sach Raathae Jal Boojhee Thujhehi Bujhaaee ||

His tongue, eyes and ears are imbued with Truth; O Lord, You quench the fires of desire.

ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥

Aas Niraas Rehai Bairaagee Nij Ghar Thaarree Laaee ||

In hope, the renunciate remains free of hopes; in the home of his own inner self, he is absorbed in the trance of deep meditation.

ਭਿਖਿਆ ਨਾਮਿ ਰਜੇ ਸੰਤੋਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਪੀਆਈ ॥੩॥

Bhikhiaa Naam Rajae Santhokhee Anmrith Sehaj Peeaaee ||3||

He remains content, satisfied with the charity of the Naam; he drinks in the Ambrosial Amrit with ease. ||3||

ਦੁਬਿਧਾ ਵਿਚਿ ਬੈਰਾਗੁ ਨ ਹੋਵੀ ਜਬ ਲਗੁ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥

Dhubidhhaa Vich Bairaag N Hovee Jab Lag Dhoojee Raaee ||

There is no renunciation in duality, as long as there is even a particle of duality.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ॥

Sabh Jag Thaeraa Thoo Eaeko Dhaathaa Avar N Dhoojaa Bhaaee ||

The whole world is Yours, Lord; You alone are the Giver. There is not any other, O Siblings of Destiny.

ਮਨਮੁਖਿ ਜੰਤ ਦੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਵਾਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

Manamukh Janth Dhukh Sadhaa Nivaasee Guramukh Dhae Vaddiaaee ||

The self-willed manmukh dwells in misery forever, while the Lord bestows greatness upon the Gurmukh.

ਅਪਰ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਕਹਣੈ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥੪॥

Apar Apaar Aganm Agochar Kehanai Keem N Paaee ||4||

God is infinite, endless, inaccessible and unfathomable; His worth cannot be described. ||4||

ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਮਹਾ ਪਰਮਾਰਥੁ ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਪਤਿ ਨਾਮੰ ॥

Sunn Samaadhh Mehaa Paramaarathh Theen Bhavan Path Naaman ||

The consciousness in deep Samaadhi, the Supreme Being, the Lord of the three worlds - these are Your Names, Lord.

ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਜੀਆ ਜਗਿ ਜੋਨੀ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਸਹਾਮੰ ॥

Masathak Laekh Jeeaa Jag Jonee Sir Sir Laekh Sehaaman ||

The creatures born into this world have their destiny inscribed upon their foreheads; they experience according to their destinies.

ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਮੰ ॥

Karam Sukaram Karaaeae Aapae Aapae Bhagath Dhrirraaman ||

The Lord Himself causes them to do good and bad deeds; He Himself makes them steadfast in devotional worship.

ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਜੂਠਿ ਲਹੈ ਭੈ ਮਾਨੰ ਆਪੇ ਗਿਆਨੁ ਅਗਾਮੰ ॥੫॥

Man Mukh Jooth Lehai Bhai Maanan Aapae Giaan Agaaman ||5||

The filth of their mind and mouth is washed off when they live in the Fear of God; the inaccessible Lord Himself blesses them with spiritual wisdom. ||5||