ਆਤਮੁ ਜਿਤਾ ਗੁਰਮਤੀ ਆਗੰਜਤ ਪਾਗਾ ॥

Aatham Jithaa Guramathee Aaganjath Paagaa ||

He conquers his soul, following the Guru's Teachings, and attains the Imperishable Lord.

ਜਿਸਹਿ ਧਿਆਇਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੋ ਕਲਿ ਮਹਿ ਤਾਗਾ ॥

Jisehi Dhhiaaeiaa Paarabreham So Kal Mehi Thaagaa ||

He alone keeps up in this Dark Age of Kali Yuga, who meditates on the Supreme Lord God.

ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਨਿਰਮਲਾ ਅਠਸਠਿ ਮਜਨਾਗਾ ॥

Saadhhoo Sangath Niramalaa Athasath Majanaagaa ||

In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, he is immaculate, as if he has bathed at the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage.

ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਪਣਾ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਸਭਾਗਾ ॥

Jis Prabh Miliaa Aapanaa So Purakh Sabhaagaa ||

He alone is a man of good fortune, who has met with God.

ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਸੁ ਏਵਡ ਭਾਗਾ ॥੧੭॥

Naanak This Balihaaranai Jis Eaevadd Bhaagaa ||17||

Nanak is a sacrifice to such a one, whose destiny is so great! ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

Salok Ma 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਜਾਂ ਪਿਰੁ ਅੰਦਰਿ ਤਾਂ ਧਨ ਬਾਹਰਿ ॥

Jaan Pir Andhar Thaan Dhhan Baahar ||

When the Husband Lord is within the heart, then Maya, the bride, goes outside.

ਜਾਂ ਪਿਰੁ ਬਾਹਰਿ ਤਾਂ ਧਨ ਮਾਹਰਿ ॥

Jaan Pir Baahar Thaan Dhhan Maahar ||

When one's Husband Lord is outside of oneself, then Maya, the bride, is supreme.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁ ਫੇਰ ਫਿਰਾਹਰਿ ॥

Bin Naavai Bahu Faer Firaahar ||

Without the Name, one wanders all around.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੰਗਿ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾਹਰਿ ॥

Sathigur Sang Dhikhaaeiaa Jaahar ||

The True Guru shows us that the Lord is with us.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਰਿ ॥੧॥

Jan Naanak Sachae Sach Samaahar ||1||

Servant Nanak merges in the Truest of the True. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

Ma 5 ||

Fifth Mehl:

ਆਹਰ ਸਭਿ ਕਰਦਾ ਫਿਰੈ ਆਹਰੁ ਇਕੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Aahar Sabh Karadhaa Firai Aahar Eik N Hoe ||

Making all sorts of efforts, they wander around; but they do not make even one effort.

ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਆਹਰਿ ਜਗੁ ਉਧਰੈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥੨॥

Naanak Jith Aahar Jag Oudhharai Viralaa Boojhai Koe ||2||

O Nanak, how rare are those who understand the effort which saves the world. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਵਡੀ ਹੂ ਵਡਾ ਅਪਾਰੁ ਤੇਰਾ ਮਰਤਬਾ ॥

Vaddee Hoo Vaddaa Apaar Thaeraa Marathabaa ||

The greatest of the great, infinite is Your dignity.

ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਅਨੇਕ ਨ ਜਾਪਨ੍ਹ੍ਹਿ ਕਰਤਬਾ ॥

Rang Parang Anaek N Jaapanih Karathabaa ||

Your colors and hues are so numerous; no one can know Your actions.

ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਲਾ ॥

Jeeaa Andhar Jeeo Sabh Kishh Jaanalaa ||

You are the Soul within all souls; You alone know everything.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਤੇਰਾ ਘਰੁ ਭਲਾ ॥

Sabh Kishh Thaerai Vas Thaeraa Ghar Bhalaa ||

Everything is under Your control; Your home is beautiful.

ਤੇਰੈ ਘਰਿ ਆਨੰਦੁ ਵਧਾਈ ਤੁਧੁ ਘਰਿ ॥

Thaerai Ghar Aanandh Vadhhaaee Thudhh Ghar ||

Your home is filled with bliss, which resonates and resounds throughout Your home.

ਮਾਣੁ ਮਹਤਾ ਤੇਜੁ ਆਪਣਾ ਆਪਿ ਜਰਿ ॥

Maan Mehathaa Thaej Aapanaa Aap Jar ||

Your honor, majesty and glory are Yours alone.

ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰੁ ਦਿਸੈ ਜਤ ਕਤਾ ॥

Sarab Kalaa Bharapoor Dhisai Jath Kathaa ||

You are overflowing with all powers; wherever we look, there You are.

ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਬਿਨਵਤਾ ॥੧੮॥

Naanak Dhaasan Dhaas Thudhh Aagai Binavathaa ||18||

Nanak, the slave of Your slaves, prays to You alone. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

Salok Ma 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਛਤੜੇ ਬਾਜਾਰ ਸੋਹਨਿ ਵਿਚਿ ਵਪਾਰੀਏ ॥

Shhatharrae Baajaar Sohan Vich Vapaareeeae ||

Your streets are covered with canopies; under them, the traders look beautiful.

ਵਖਰੁ ਹਿਕੁ ਅਪਾਰੁ ਨਾਨਕ ਖਟੇ ਸੋ ਧਣੀ ॥੧॥

Vakhar Hik Apaar Naanak Khattae So Dhhanee ||1||

O Nanak, he alone is truly a banker, who buys the infinite commodity. ||1||

ਮਹਲਾ ੫ ॥

Mehalaa 5 ||

Fifth Mehl:

ਕਬੀਰਾ ਹਮਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਹਮ ਕਿਸ ਹੂ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥

Kabeeraa Hamaraa Ko Nehee Ham Kis Hoo Kae Naahi ||

Kabeer, no one is mine, and I belong to no one.

ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇਆ ਤਿਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

Jin Eihu Rachan Rachaaeiaa This Hee Maahi Samaahi ||2||

I am absorbed in the One, who created this creation. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਸਫਲਿਉ ਬਿਰਖੁ ਸੁਹਾਵੜਾ ਹਰਿ ਸਫਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ॥

Safalio Birakh Suhaavarraa Har Safal Anmrithaa ||

The Lord is the most beautiful fruit tree, bearing fruits of Ambrosial Nectar.

ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਉਨ੍ਹ੍ਹ ਮਿਲਣ ਕਉ ਕਿਉ ਵੰਞੈ ਘਿਤਾ ॥

Man Lochai Ounh Milan Ko Kio Vannjai Ghithaa ||

My mind longs to meet Him; how can I ever find Him?

ਵਰਨਾ ਚਿਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਓਹੁ ਅਗਮੁ ਅਜਿਤਾ ॥

Varanaa Chihanaa Baaharaa Ouhu Agam Ajithaa ||

He has no color or form; He is inaccessible and unconquerable.

ਓਹੁ ਪਿਆਰਾ ਜੀਅ ਕਾ ਜੋ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹੈ ਭਿਤਾ ॥

Ouhu Piaaraa Jeea Kaa Jo Kholhai Bhithaa ||

I love Him with all my soul; He opens the door for me.

ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਤੁਸਾੜੀਆ ਮੈ ਦਸਿਹੁ ਮਿਤਾ ॥

Saevaa Karee Thusaarreeaa Mai Dhasihu Mithaa ||

I shall serve you forever, if you tell me of my Friend.

ਕੁਰਬਾਣੀ ਵੰਞਾ ਵਾਰਣੈ ਬਲੇ ਬਲਿ ਕਿਤਾ ॥

Kurabaanee Vannjaa Vaaranai Balae Bal Kithaa ||

I am a sacrifice, a dedicated, devoted sacrifice to Him.

ਦਸਨਿ ਸੰਤ ਪਿਆਰਿਆ ਸੁਣਹੁ ਲਾਇ ਚਿਤਾ ॥

Dhasan Santh Piaariaa Sunahu Laae Chithaa ||

The Beloved Saints tell us, to listen with our consciousness.

ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤਿਸੁ ਨਾਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤਾ ॥੧੯॥

Jis Likhiaa Naanak Dhaas This Naao Anmrith Sathigur Dhithaa ||19||

One who has such pre-ordained destiny, O slave Nanak, is blessed with the Ambrosial Name by the True Guru. ||19||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੫ ॥

Salok Mehalaa 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਕਬੀਰ ਧਰਤੀ ਸਾਧ ਕੀ ਤਸਕਰ ਬੈਸਹਿ ਗਾਹਿ ॥

Kabeer Dhharathee Saadhh Kee Thasakar Baisehi Gaahi ||

Kabeer, the earth belongs to the Holy, but the thieves have come and now sit among them.

ਧਰਤੀ ਭਾਰਿ ਨ ਬਿਆਪਈ ਉਨ ਕਉ ਲਾਹੂ ਲਾਹਿ ॥੧॥

Dhharathee Bhaar N Biaapee Oun Ko Laahoo Laahi ||1||

The earth does not feel their weight; even they profit. ||1||

ਮਹਲਾ ੫ ॥

Mehalaa 5 ||

Fifth Mehl:

ਕਬੀਰ ਚਾਵਲ ਕਾਰਣੇ ਤੁਖ ਕਉ ਮੁਹਲੀ ਲਾਇ ॥

Kabeer Chaaval Kaaranae Thukh Ko Muhalee Laae ||

Kabeer, for the sake of the rice, the husks are beaten and threshed.

ਸੰਗਿ ਕੁਸੰਗੀ ਬੈਸਤੇ ਤਬ ਪੂਛੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੨॥

Sang Kusangee Baisathae Thab Pooshhae Dhharam Raae ||2||

When one sits in the company of evil people, then he will be called to account by the Righteous Judge of Dharma. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਆਪੇ ਹੀ ਵਡ ਪਰਵਾਰੁ ਆਪਿ ਇਕਾਤੀਆ ॥

Aapae Hee Vadd Paravaar Aap Eikaatheeaa ||

He Himself has the greatest family; He Himself is all alone.

ਆਪਣੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪਿ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਤੀਆ ॥

Aapanee Keemath Aap Aapae Hee Jaatheeaa ||

He alone knows His own worth.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਉਪੰਨਿਆ ॥

Sabh Kishh Aapae Aap Aap Oupanniaa ||

He Himself, by Himself, created everything.

ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਆਪਿ ਆਪਿ ਵਰੰਨਿਆ ॥

Aapanaa Keethaa Aap Aap Varanniaa ||

Only He Himself can describe His own creation.

ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਥਾਨੁ ਜਿਥੈ ਤੂ ਵੁਠਾ ॥

Dhhann S Thaeraa Thhaan Jithhai Thoo Vuthaa ||

Blessed is Your place, where You dwell, Lord.