ਲਗਿ ਲਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ਲਗਿ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਸਵਾਰੇ ॥

Lag Lag Preeth Bahu Preeth Lagaaee Lag Saadhhoo Sang Savaarae ||

Fall in love, fall deeply in love with the Lord; clinging to the Saadh Sangat, the Company of the Holy, you will be exalted and embellished.

ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੇ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਬਹੁਤੁ ਪਿਆਰੇ ॥੬॥

Gur Kae Bachan Sath Sath Kar Maanae Maerae Thaakur Bahuth Piaarae ||6||

Those who accept the Word of the Guru as True, totally True, are very dear to my Lord and Master. ||6||

ਪੂਰਬਿ ਜਨਮਿ ਪਰਚੂਨ ਕਮਾਏ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੇ ॥

Poorab Janam Parachoon Kamaaeae Har Har Har Naam Piaarae ||

Because of actions committed in past lives, one comes to love the Name of the Lord, Har, Har, Har.

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਰਸੁ ਗਾਵੈ ਰਸੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥੭॥

Gur Prasaadh Anmrith Ras Paaeiaa Ras Gaavai Ras Veechaarae ||7||

By Guru's Grace, you shall obtain the ambrosial essence; sing of this essence, and reflect upon this essence. ||7||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਰੂਪ ਰੰਗ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਲਾਲਨ ਲਾਲ ਗੁਲਾਰੇ ॥

Har Har Roop Rang Sabh Thaerae Maerae Laalan Laal Gulaarae ||

O Lord, Har, Har, all forms and colors are Yours; O my Beloved, my deep crimson ruby.

ਜੈਸਾ ਰੰਗੁ ਦੇਹਿ ਸੋ ਹੋਵੈ ਕਿਆ ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥੮॥੩॥

Jaisaa Rang Dhaehi So Hovai Kiaa Naanak Janth Vichaarae ||8||3||

Only that color which You impart, Lord, exists; O Nanak, what can the poor wretched being do? ||8||3||

ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Natt Mehalaa 4 ||

Nat, Fourth Mehl:

ਰਾਮ ਗੁਰ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭੂ ਰਖਵਾਰੇ ॥

Raam Gur Saran Prabhoo Rakhavaarae ||

In the Sanctuary of the Guru, the Lord God saves and protects us,

ਜਿਉ ਕੁੰਚਰੁ ਤਦੂਐ ਪਕਰਿ ਚਲਾਇਓ ਕਰਿ ਊਪਰੁ ਕਢਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Jio Kunchar Thadhooai Pakar Chalaaeiou Kar Oopar Kadt Nisathaarae ||1|| Rehaao ||

As He protected the elephant, when the crocodile seized it and pulled it into the water; He lifted him up and pulled him out. ||1||Pause||

ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਬਹੁਤੁ ਅਤਿ ਨੀਕੇ ਮਨਿ ਸਰਧਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਧਾਰੇ ॥

Prabh Kae Saevak Bahuth Ath Neekae Man Saradhhaa Kar Har Dhhaarae ||

God's servants are sublime and exalted; they enshrine faith for Him in their minds.

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭਿ ਸਰਧਾ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਜਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥

Maerae Prabh Saradhhaa Bhagath Man Bhaavai Jan Kee Paij Savaarae ||1||

Faith and devotion are pleasing to my God's Mind; He saves the honor of His humble servants. ||1||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਲਾਗੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰੇ ॥

Har Har Saevak Saevaa Laagai Sabh Dhaekhai Breham Pasaarae ||

The servant of the Lord, Har, Har, is committed to His service; He sees God pervading the entire expanse of the universe.

ਏਕੁ ਪੁਰਖੁ ਇਕੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ਸਭ ਏਕਾ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥੨॥

Eaek Purakh Eik Nadharee Aavai Sabh Eaekaa Nadhar Nihaarae ||2||

He sees the One and only Primal Lord God, who blesses all with His Glance of Grace. ||2||

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ਸਭੁ ਚੇਰੀ ਜਗਤੁ ਸਮਾਰੇ ॥

Har Prabh Thaakur Raviaa Sabh Thaaee Sabh Chaeree Jagath Samaarae ||

God, our Lord and Master, is permeating and pervading all places; He takes care of the whole world as His slave.

ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵੈ ਵਿਚਿ ਪਾਥਰ ਕੀਰੇ ਕਾਰੇ ॥੩॥

Aap Dhaeiaal Dhaeiaa Dhaan Dhaevai Vich Paathhar Keerae Kaarae ||3||

The Merciful Lord Himself mercifully gives His gifts, even to worms in stones. ||3||

ਅੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਬਹੁਤੁ ਮੁਸਕਾਈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲਾ ਮਿਰਗੁ ਸਿੰਙ੍ਹਾਰੇ ॥

Anthar Vaas Bahuth Musakaaee Bhram Bhoolaa Mirag Sinn(g)haarae ||

Within the deer is the heavy fragrance of musk, but he is confused and deluded, and he shakes his horns looking for it.

ਬਨੁ ਬਨੁ ਢੂਢਿ ਢੂਢਿ ਫਿਰਿ ਥਾਕੀ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਘਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੪॥

Ban Ban Dtoodt Dtoodt Fir Thhaakee Gur Poorai Ghar Nisathaarae ||4||

Wandering, rambling and roaming through the forests and woods, I exhausted myself, and then in my own home, the Perfect Guru saved me. ||4||

ਬਾਣੀ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਹੈ ਬਾਣੀ ਵਿਚਿ ਬਾਣੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰੇ ॥

Baanee Guroo Guroo Hai Baanee Vich Baanee Anmrith Saarae ||

The Word, the Bani is Guru, and Guru is the Bani. Within the Bani, the Ambrosial Nectar is contained.

ਗੁਰੁ ਬਾਣੀ ਕਹੈ ਸੇਵਕੁ ਜਨੁ ਮਾਨੈ ਪਰਤਖਿ ਗੁਰੂ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੫॥

Gur Baanee Kehai Saevak Jan Maanai Parathakh Guroo Nisathaarae ||5||

If His humble servant believes, and acts according to the Words of the Guru's Bani, then the Guru, in person, emancipates him. ||5||

ਸਭੁ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਪਸਰਿਆ ਮਨਿ ਬੀਜਿਆ ਖਾਵਾਰੇ ॥

Sabh Hai Breham Breham Hai Pasariaa Man Beejiaa Khaavaarae ||

All is God, and God is the whole expanse; man eats what he has planted.

ਜਿਉ ਜਨ ਚੰਦ੍ਰਹਾਂਸੁ ਦੁਖਿਆ ਧ੍ਰਿਸਟਬੁਧੀ ਅਪੁਨਾ ਘਰੁ ਲੂਕੀ ਜਾਰੇ ॥੬॥

Jio Jan Chandhrehaans Dhukhiaa Dhhrisattabudhhee Apunaa Ghar Lookee Jaarae ||6||

When Dhrishtabudhi tormented the humble devotee Chandrahaans, he only set his own house on fire. ||6||

ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਜਨੁ ਅੰਤਰਿ ਰਿਦ ਲੋਚੈ ਪ੍ਰਭ ਜਨ ਕੇ ਸਾਸ ਨਿਹਾਰੇ ॥

Prabh Ko Jan Anthar Ridh Lochai Prabh Jan Kae Saas Nihaarae ||

God's humble servant longs for Him within his heart; God watches over each breath of His humble servant.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਜਨ ਪੀਛੈ ਜਗੁ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੭॥

Kirapaa Kirapaa Kar Bhagath Dhrirraaeae Jan Peeshhai Jag Nisathaarae ||7||

Mercifully, mercifully, He implants devotion within his humble servant; for his sake, God saves the whole world. ||7||

ਆਪਨ ਆਪਿ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਵਾਰੇ ॥

Aapan Aap Aap Prabh Thaakur Prabh Aapae Srisatt Savaarae ||

God, our Lord and Master, is Himself by Himself; God Himself embellishes the universe.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਕਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਆਪਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੮॥੪॥

Jan Naanak Aapae Aap Sabh Varathai Kar Kirapaa Aap Nisathaarae ||8||4||

O servant Nanak, He Himself is all-pervading; in His Mercy, He Himself emancipates all. ||8||4||

ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Natt Mehalaa 4 ||

Nat, Fourth Mehl:

ਰਾਮ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥

Raam Kar Kirapaa Laehu Oubaarae ||

Grant Your Grace, Lord, and save me,

ਜਿਉ ਪਕਰਿ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਦੁਸਟਾਂ ਆਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਨਿਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Jio Pakar Dhropathee Dhusattaan Aanee Har Har Laaj Nivaarae ||1|| Rehaao ||

As You saved Dropadi from shame when she was seized and brought before the court by the evil villians. ||1||Pause||

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਾਚਿਕ ਜਨ ਤੇਰੇ ਇਕੁ ਮਾਗਉ ਦਾਨੁ ਪਿਆਰੇ ॥

Kar Kirapaa Jaachik Jan Thaerae Eik Maago Dhaan Piaarae ||

Bless me with Your Grace - I am just a humble beggar of Yours; I beg for a single blessing, O my Beloved.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਨਿਤ ਸਰਧਾ ਲਾਗੀ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥

Sathigur Kee Nith Saradhhaa Laagee Mo Ko Har Gur Mael Savaarae ||1||

I long constantly for the True Guru. Lead me to meet the Guru, O Lord, that I may be exalted and embellished. ||1||

ਸਾਕਤ ਕਰਮ ਪਾਣੀ ਜਿਉ ਮਥੀਐ ਨਿਤ ਪਾਣੀ ਝੋਲ ਝੁਲਾਰੇ ॥

Saakath Karam Paanee Jio Mathheeai Nith Paanee Jhol Jhulaarae ||

The actions of the faithless cynic are like the churning of water; he churns, constantly churning only water.

ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਕਢਿ ਮਾਖਨ ਕੇ ਗਟਕਾਰੇ ॥੨॥

Mil Sathasangath Param Padh Paaeiaa Kadt Maakhan Kae Gattakaarae ||2||

Joining the Sat Sangat, the True Congregation, the supreme status is obtained; the butter is produced, and eaten with delight. ||2||

ਨਿਤ ਨਿਤ ਕਾਇਆ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਨਿਤ ਮਲਿ ਮਲਿ ਦੇਹ ਸਵਾਰੇ ॥

Nith Nith Kaaeiaa Majan Keeaa Nith Mal Mal Dhaeh Savaarae ||

He may constantly and continually wash his body; he may constantly rub, clean and polish his body.