ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੫

Raag Maaroo Mehalaa 1 Ghar 5

Raag Maaroo, First Mehl, Fifth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik Oankaar Sathigur Prasaadh ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥

Ahinis Jaagai Needh N Sovai ||

Day and night, he remains awake and aware; he never sleeps or dreams.

ਸੋ ਜਾਣੈ ਜਿਸੁ ਵੇਦਨ ਹੋਵੈ ॥

So Jaanai Jis Vaedhan Hovai ||

He alone knows this, who feels the pain of separation from God.

ਪ੍ਰੇਮ ਕੇ ਕਾਨ ਲਗੇ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਵੈਦੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਕਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥

Praem Kae Kaan Lagae Than Bheethar Vaidh K Jaanai Kaaree Jeeo ||1||

My body is pierced through with the arrow of love. How can any physician know the cure? ||1||

ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਚਾ ਸਿਫਤੀ ਲਾਏ ॥

Jis No Saachaa Sifathee Laaeae ||

Rare is that one, who as Gurmukh,

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੇ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥

Guramukh Viralae Kisai Bujhaaeae ||

Understands, and whom the True Lord links to His Praise.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਸਾਰ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਜਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Anmrith Kee Saar Soee Jaanai J Anmrith Kaa Vaapaaree Jeeo ||1|| Rehaao ||

He alone appreciates the value of the Ambsosial Nectar, who deals in this Ambrosia. ||1||Pause||

ਪਿਰ ਸੇਤੀ ਧਨ ਪ੍ਰੇਮੁ ਰਚਾਏ ॥

Pir Saethee Dhhan Praem Rachaaeae ||

The soul-bride is in love with her Husband Lord;

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਥਾ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

Gur Kai Sabadh Thathhaa Chith Laaeae ||

The focuses her consciousness on the Word of the Guru's Shabad.

ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਧਨ ਖਰੀ ਸੁਹੇਲੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਜੀਉ ॥੨॥

Sehaj Saethee Dhhan Kharee Suhaelee Thrisanaa Thikhaa Nivaaree Jeeo ||2||

The soul-bride is joyously embellished with intuitive ease; her hunger and thirst are taken away. ||2||

ਸਹਸਾ ਤੋੜੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

Sehasaa Thorrae Bharam Chukaaeae ||

Tear down skepticism and dispel your doubt;

ਸਹਜੇ ਸਿਫਤੀ ਧਣਖੁ ਚੜਾਏ ॥

Sehajae Sifathee Dhhanakh Charraaeae ||

With your intuition, draw the bow of the Praise of the Lord.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਸੁੰਦਰਿ ਜੋਗਾਧਾਰੀ ਜੀਉ ॥੩॥

Gur Kai Sabadh Marai Man Maarae Sundhar Jogaadhhaaree Jeeo ||3||

Through the Word of the Guru's Shabad, conquer and subdue your mind; take the support of Yoga - Union with the beautiful Lord. ||3||

ਹਉਮੈ ਜਲਿਆ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੇ ॥

Houmai Jaliaa Manahu Visaarae ||

Burnt by egotism, one forgets the Lord from his mind.

ਜਮ ਪੁਰਿ ਵਜਹਿ ਖੜਗ ਕਰਾਰੇ ॥

Jam Pur Vajehi Kharrag Karaarae ||

In the City of Death, he is attacked with massive swords.

ਅਬ ਕੈ ਕਹਿਐ ਨਾਮੁ ਨ ਮਿਲਈ ਤੂ ਸਹੁ ਜੀਅੜੇ ਭਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥

Ab Kai Kehiai Naam N Milee Thoo Sahu Jeearrae Bhaaree Jeeo ||4||

Then, even if he asks for it, he will not receive the Lord's Name; O soul, you shall suffer terrible punishment. ||4||

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਪਵਹਿ ਖਿਆਲੀ ॥

Maaeiaa Mamathaa Pavehi Khiaalee ||

You are distracted by thoughts of Maya and worldly attachment.

ਜਮ ਪੁਰਿ ਫਾਸਹਿਗਾ ਜਮ ਜਾਲੀ ॥

Jam Pur Faasehigaa Jam Jaalee ||

In the City of Death, you will be caught by the noose of the Messenger of Death.

ਹੇਤ ਕੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜਿ ਨ ਸਾਕਹਿ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ਜੀਉ ॥੫॥

Haeth Kae Bandhhan Thorr N Saakehi Thaa Jam Karae Khuaaree Jeeo ||5||

You cannot break free from the bondage of loving attachment, and so the Messenger of Death will torture you. ||5||

ਨਾ ਹਉ ਕਰਤਾ ਨਾ ਮੈ ਕੀਆ ॥

Naa Ho Karathaa Naa Mai Keeaa ||

I have done nothing; I am doing nothing now.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥

Anmrith Naam Sathigur Dheeaa ||

The True Guru has blessed me with the Ambrosial Nectar of the Naam.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥੧੨॥

Jis Thoo Dhaehi Thisai Kiaa Chaaraa Naanak Saran Thumaaree Jeeo ||6||1||12||

What other efforts can anyone make, when You bestow Your blessing? Nanak seeks Your Sanctuary. ||6||1||12||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik Oankaar Sathigur Prasaadh ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਜਹ ਬੈਸਾਲਹਿ ਤਹ ਬੈਸਾ ਸੁਆਮੀ ਜਹ ਭੇਜਹਿ ਤਹ ਜਾਵਾ ॥

Jeh Baisaalehi Theh Baisaa Suaamee Jeh Bhaejehi Theh Jaavaa ||

Wherever You seat me, there I sit, O my Lord and Master; wherever You send me, there I go.

ਸਭ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਾਜਾ ਸਭੇ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਥਾਵਾ ॥੧॥

Sabh Nagaree Mehi Eaeko Raajaa Sabhae Pavith Hehi Thhaavaa ||1||

In the entire village, there is only One King; all places are sacred. ||1||

ਬਾਬਾ ਦੇਹਿ ਵਸਾ ਸਚ ਗਾਵਾ ॥

Baabaa Dhaehi Vasaa Sach Gaavaa ||

O Baba, while I dwell in this body, let me sing Your True Praises,

ਜਾ ਤੇ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Jaa Thae Sehajae Sehaj Samaavaa ||1|| Rehaao ||

That I may intuitively merge with You. ||1||Pause||

ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਿਛੁ ਆਪਸ ਤੇ ਜਾਨਿਆ ਏਈ ਸਗਲ ਵਿਕਾਰਾ ॥

Buraa Bhalaa Kishh Aapas Thae Jaaniaa Eaeee Sagal Vikaaraa ||

He thinks that good and bad deeds come from himself; this is the source of all evil.

ਇਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ਖਸਮ ਕਾ ਹੋਆ ਵਰਤੈ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥੨॥

Eihu Furamaaeiaa Khasam Kaa Hoaa Varathai Eihu Sansaaraa ||2||

Whatever happens in this world is only by the Order of our Lord and Master. ||2||

ਇੰਦ੍ਰੀ ਧਾਤੁ ਸਬਲ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਇੰਦ੍ਰੀ ਕਿਸ ਤੇ ਹੋਈ ॥

Eindhree Dhhaath Sabal Keheeath Hai Eindhree Kis Thae Hoee ||

Sexual desires are so strong and compelling; where has this sexual desire come from?

ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੈ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥

Aapae Khael Karai Sabh Karathaa Aisaa Boojhai Koee ||3||

The Creator Himself stages all the plays; how rare are those who realize this. ||3||

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਦੁਬਿਧਾ ਤਦੇ ਬਿਨਾਸੀ ॥

Gur Parasaadhee Eaek Liv Laagee Dhubidhhaa Thadhae Binaasee ||

By Guru's Grace, one is lovingly focused on the One Lord, and then, duality is ended.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸੋ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥੪॥

Jo This Bhaanaa So Sath Kar Maaniaa Kaattee Jam Kee Faasee ||4||

Whatever is in harmony with His Will, he accepts as True; the noose of Death is loosened from around his neck. ||4||

ਭਣਤਿ ਨਾਨਕੁ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਕਵਨਾ ਜਾ ਚੂਕਾ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥

Bhanath Naanak Laekhaa Maagai Kavanaa Jaa Chookaa Man Abhimaanaa ||

Prays Nanak, who can call him to account, when the egotistical pride of his mind has been silenced?

ਤਾਸੁ ਤਾਸੁ ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਪਤੁ ਹੈ ਪਏ ਸਚੇ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥੫॥੧॥

Thaas Thaas Dhharam Raae Japath Hai Peae Sachae Kee Saranaa ||5||1||

Even the Righteous Judge of Dharma is intimidated and afraid of him; he has entered the Sanctuary of the True Lord. ||5||1||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maaroo Mehalaa 3 ||

Maaroo, Third Mehl:

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥

Aavan Jaanaa Naa Thheeai Nij Ghar Vaasaa Hoe ||

Coming and going in reincarnation no longer exist, when one dwells in the home of the self within.

ਸਚੁ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥੧॥

Sach Khajaanaa Bakhasiaa Aapae Jaanai Soe ||1||

He bestowed the Blessing of His treasure of truth; only He Himself knows. ||1||