ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Sireeraag Mehalaa 1 ||

Siree Raag, First Mehl:

ਮਰਣੈ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀ ਜੀਵਣ ਕੀ ਨਹੀ ਆਸ ॥

Maranai Kee Chinthaa Nehee Jeevan Kee Nehee Aas ||

I have no anxiety about dying, and no hope of living.

ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਹੀ ਲੇਖੈ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ॥

Thoo Sarab Jeeaa Prathipaalehee Laekhai Saas Giraas ||

You are the Cherisher of all beings; You keep the account of our breaths and morsels of food.

ਜੀਅਰੇ ਰਾਮ ਜਪਤ ਮਨੁ ਮਾਨੁ ॥

Jeearae Raam Japath Man Maan ||

O my soul, chant the Name of the Lord; the mind will be pleased and appeased.

ਅੰਤਰਿ ਲਾਗੀ ਜਲਿ ਬੁਝੀ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Anthar Laagee Jal Bujhee Paaeiaa Guramukh Giaan ||1|| Rehaao ||

The raging fire within is extinguished; the Gurmukh obtains spiritual wisdom. ||1||Pause||

ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ਮਿਲੀਐ ਸੰਕ ਉਤਾਰਿ ॥

Anthar Kee Gath Jaaneeai Gur Mileeai Sank Outhaar ||

Know the state of your inner being; meet with the Guru and get rid of your skepticism.

ਮੁਇਆ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਤਿਤੁ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰੁ ਮਾਰਿ ॥

Mueiaa Jith Ghar Jaaeeai Thith Jeevadhiaa Mar Maar ||

To reach your True Home after you die, you must conquer death while you are still alive.

ਅਨਹਦ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥

Anehadh Sabadh Suhaavanae Paaeeai Gur Veechaar ||2||

The beautiful, Unstruck Sound of the Shabad is obtained, contemplating the Guru. ||2||

ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਪਾਈਐ ਤਹ ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸੁ ॥

Anehadh Baanee Paaeeai Theh Houmai Hoe Binaas ||

The Unstruck Melody of Gurbani is obtained, and egotism is eliminated.

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਾਸੁ ॥

Sathagur Saevae Aapanaa Ho Sadh Kurabaanai Thaas ||

I am forever a sacrifice to those who serve their True Guru.

ਖੜਿ ਦਰਗਹ ਪੈਨਾਈਐ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥

Kharr Dharageh Painaaeeai Mukh Har Naam Nivaas ||3||

They are dressed in robes of honor in the Court of the Lord; the Name of the Lord is on their lips. ||3||

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਕਾ ਮੇਲੁ ॥

Jeh Dhaekhaa Theh Rav Rehae Siv Sakathee Kaa Mael ||

Wherever I look, I see the Lord pervading there, in the union of Shiva and Shakti, of consciousness and matter.

ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਬੰਧੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜੋ ਆਇਆ ਜਗਿ ਸੋ ਖੇਲੁ ॥

Thrihu Gun Bandhhee Dhaehuree Jo Aaeiaa Jag So Khael ||

The three qualities hold the body in bondage; whoever comes into the world is subject to their play.

ਵਿਜੋਗੀ ਦੁਖਿ ਵਿਛੁੜੇ ਮਨਮੁਖਿ ਲਹਹਿ ਨ ਮੇਲੁ ॥੪॥

Vijogee Dhukh Vishhurrae Manamukh Lehehi N Mael ||4||

Those who separate themselves from the Lord wander lost in misery. The self-willed manmukhs do not attain union with Him. ||4||

ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ਘਰਿ ਵਸੈ ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਹੋਇ ॥

Man Bairaagee Ghar Vasai Sach Bhai Raathaa Hoe ||

If the mind becomes balanced and detached, and comes to dwell in its own true home, imbued with the Fear of God,

ਗਿਆਨ ਮਹਾਰਸੁ ਭੋਗਵੈ ਬਾਹੁੜਿ ਭੂਖ ਨ ਹੋਇ ॥

Giaan Mehaaras Bhogavai Baahurr Bhookh N Hoe ||

Then it enjoys the essence of supreme spiritual wisdom; it shall never feel hunger again.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿ ਮਿਲੁ ਭੀ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧੮॥

Naanak Eihu Man Maar Mil Bhee Fir Dhukh N Hoe ||5||18||

O Nanak, conquer and subdue this mind; meet with the Lord, and you shall never again suffer in pain. ||5||18||