ਗੁਰ ਸਿਖਹੁ ਗੁਰ ਸਿਖ ਹੈ ਪੀਰ ਪੀਰਹੁੰ ਕੋਈ॥

Gur Sikhahu Gur Sikh Hai Peer Peerahun Koee||

By the teachings of the Guru many become disciples of the Guru, but some rare one becomes the Guru like that Guru.

ਸ਼ਬਦ ਸੁਰਤ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਸੋਈ॥

Shabadh Surath Chaela Guroo Paramaeshar Soee||

Only the practitioner of the word and consciousness can attain the status of Guru-God.

ਦਰਸ਼ਨ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਿ ਧਿਆਨ ਧਰ ਗੁਰੁ ਮੂਰਤਿ ਹੋਈ॥

Dharashan Dhrishatt Dhhian Dhhar Gur Moorath Hoee||

Such a disciple concentrating on the philosophy of the Guru (and making it a part of daily conduct) himself becomes a likeness of Guru.

ਸ਼ਬਦ ਸੁਰਤਿ ਕਰ ਕੀਰਤਨ ਸਤਸੰਗ ਵਿਲੋਈ॥

Shabadh Surath Kar Keerathan Sathasang Viloee||

Making his consciousness attentive to Word through recitation of Naam, he merges in the holy congregation.

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਮੰਤ੍ਰ ਹੈ ਜਪ ਹਉਮੈਂ ਖੋਈ॥

Vahiguroo Guroo Manthr Hai Jap Houmain Khoee||

His Guru-manta is Vahiguru, whose recitation erases egotism.

ਆਪ ਗਵਾਏ ਆਪ ਹੈ ਗੁਣ ਗੁਣੀ ਪਰੋਈ ॥੨॥

Ap Gavaeae Ap Hai Gun Gunee Paroee ||a||

Losing egotism and merging into the qualities of the supreme Lord, he himself becomes full of qualities.

ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰ ਕਰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪ ਅਨੂਪ ਦਿਖਾਇਆ॥

Nirankar Akar Kar Joth Saroop Anoop Dhikhaeia||

The formless Lord has been beholden in the form of the light (in Guru Nanak and other Gurus).

ਵੇਦ ਕਤੇਬ ਅਗੋਚਰਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਾਯਾ॥

Vaedh Kathaeb Agochara Vahiguroo Gur Shabadh Sunaya||

The Gurus recited Word-Guru as Vahiguru who is beyond the Vedas and Katebas (the semtic scriptures).

ਚਾਰ ਵਰਨ ਚਾਰ ਮਜ਼ਹਬਾ ਚਰਣ ਕਵਲ ਸ਼ਰਨਾਗਤਿ ਆਯਾ॥

Char Varan Char Mazehaba Charan Kaval Sharanagath Aya||

Therefore all the four varnas and all four semitic religions have sought the shelter of the lotus feet of the Guru.

ਪਾਰਸ ਪਰਸ ਅਪਰਸ ਜਗ ਅਸ਼ਟਧਾਤ ਇਕ ਧਾਤ ਕਰਾਯਾ॥

Paras Paras Aparas Jag Ashattadhhath Eik Dhhath Karaya||

When the Gurus in the form of Philosopher’s stone touched them, that alloy of eight metal changed into one metal (gold in the form of Sikhism).

ਪੈਰੀਂ ਪਾਇ ਨਿਵਾਇਕੈ ਹਉਮੈਂ ਰੋਗ ਅਸਾਧ ਮਿਟਾਯਾ॥

Paireen Pae Nivaeikai Houmain Rog Asadhh Mittaya||

The Gurus giving them place at their feet removed their incurable malady of ego.

ਹੁਕਮ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਗੁਰਮੁਖ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ਚਲਾਯਾ॥

Hukam Rajaee Chalana Guramukh Gaddee Rahu Chalaya||

For Gurmukhs they cleared the highway of God’s will.

ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਥਾਟ ਬਣਾਯਾ ॥੧੭॥

Poorae Poora Thhatt Banaya ||a||

The perfect (Guru) made the perfect arrangements.

ਅਬਗਤ ਗਤ ਅਬਿਗਤ ਦੀ ਕ੍ਯੋਂ ਅਲਖ ਲਖਾਏ॥

Abagath Gath Abigath Dhee Kaon Alakh Lakhaeae||

How is the dynamism of the Unmanifest known?

ਅਕਥ ਕਥਾ ਹੈ ਅਕਥ ਦੀ ਕਿਉਂ ਆਖ ਸੁਣਾਏ॥

Akathh Kathha Hai Akathh Dhee Kioun Akh Sunaeae||

How can the story of that ineffable Lord be told?

ਅਚਰਜ ਨੋਂ ਅਚਰਜ ਮਿਲੈ ਹੈਰਾਨ ਕਰਾਏ॥

Acharaj Non Acharaj Milai Hairan Karaeae||

He is wonderful for the wonder itself.

ਵਿਸਮਾਦੇ ਵਿਸਮਾਦ ਹੋਇ ਵਿਦਮਾਦ ਸਮਾਏ॥

Visamadhae Visamadh Hoe Vidhamadh Samaeae||

The absorbents in the wondrous realization get themselves elated.

ਵੇਦ ਨ ਜਾਣੈ ਭੇਦ ਕਿਹੁ ਸ਼ੇਖਨਾਗ ਨਾ ਪਾਏ॥

Vaedh N Janai Bhaedh Kihu Shaekhanag Na Paeae||

The Vedas also do not understand this mystery and even the Sesanag (mythological snake having thousand hoods) cannot know its limits.

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਾਲਾਹਣਾ ਗੁਰ ਸ਼ਬਦ ਅਲਾਏ ॥੧੩॥

Vahiguroo Salahana Gur Shabadh Alaeae ||a||

Vahiguru, God, is eulogised through recitation of the Word of the Guru, Gurbani.

ਸਾਰ ਮੰਤ੍ਰ ਚਾਰੋਂ ਕਾ ਚਾਰ ॥

Sar Manthr Charon Ka Char ||

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਮੰਤ੍ਰ ਨਿਰਧਾਰ ॥

Vahiguroo Manthr Niradhhar ||

ਕਲਪ ਕਲਪ ਪ੍ਰਤ ਅਖਛਰ ਕਹੀ ॥

Kalap Kalap Prath Akhashhar Kehee ||

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਾਪਯੋ ਸਹੀ ॥

Sree Guroo Naanak Japayo Sehee ||

ਨਿਜ ਆਤਮ ਪਰਮਾਤਮ ਦਰਸਯੋ ॥

Nij Atham Paramatham Dharasayo ||

ਚਾਰ ਕਲਪ ਮਹਿ ਮੰਤ੍ਰ ਸਰਸਯੋ ॥

Char Kalap Mehi Manthr Sarasayo ||

ਸਾ ਮੰਤ੍ਰ ਪ੍ਰਭ ਖਾਲਸਹ ਦੀਨਾ ॥

Sa Manthr Prabh Khalaseh Dheena ||

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਪਦਪਾਵਨ ਕੀਨਾ ॥

Vahiguroo Padhapavan Keena ||